Read the english version.
Παραδοσιακό παραμύθι από την Ινδία
Πριν πολλά, μα πάρα πολλά χρόνια, τότε που τα στοιχειά της φύσης είχαν ακόμα ανθρώπινες συμπεριφορές, ζούσαν στο ίδιο σπίτι ο Ουρανός με τα τρία του παιδιά: Τον Άνεμο, τον ήλιο και την Σελήνη. Μια μέρα, τα τρία παιδιά πήραν μια πρόσκληση σε γεύμα από τα ξαδέρφια τους, την Αστραπή και τη Βροντή. Η μέρα δεν άργησε να έρθει και τα παιδιά αφού αποχαιρέτισαν τον πατέρα τους έφυγαν με χαρά, αφήνοντας τον Ουρανό μόνο του στο σπίτι.
Στο σπίτι των ξαδέρφων τους τα πάντα ήταν έτοιμα και στολισμένα με λαμπρότητα. Σε ένα μεγάλο τραπέζι υπήρχαν τα πιο νόστιμα φαγητά, μαγειρεμένα από μάγειρες από όλο το κόσμο. Στην άλλη μεριά του δωματίου, υπήρχαν στρωμένες μαξιλάρες, άνετες και αναπαυτικές, απ’ όπου – ξαπλωμένος- απολάμβανες τους μουσικούς και τραγουδιστές που ήρθαν ειδικά για την συγκεκριμένη βραδιά. Ο Ήλιος κι ο Άνεμος τρώγανε και πίνανε συνέχεια με λαιμαργία χωρίς να σκεφτούνε ούτε μια στιγμή τον πατέρα τους Ουρανό που ήταν μόνος του στο σπίτι και χωρίς να έχει φάει τίποτα. Δεν έκανε όμως το ίδιο κι η μικρή τους αδερφή. Η Σελήνη φρόντισε να κρατήσει σε ένα ταγάρι διάφορες λιχουδιές με σκοπό να τις πάει στον πατέρα της.
Αφού διασκέδασαν για τα καλά κι ενώ η ώρα είχε περάσει, τα τρία παιδιά πήρανε τον δρόμο της επιστροφής. Όταν φτάσανε στο σπίτι, ο Ουρανός τους ρώτησε:
Καλώς τα παιδιά μου…σκεφτήκατε να φέρετε και σε μένα κάτι να φάω;
Τι λες ρε μπαμπά; Με κάλεσαν τα ξαδέρφια μου για να διασκεδάσουμε κι εγώ έπρεπε να έχω το νου μου σε εσένα;
…απάντησε με αυθάδεια ο Ήλιος που ήταν και ο μεγαλύτερος για να συνεχίσει μετά ο Άνεμος στο ίδιο ύφος…
Καλά σου λέει ρε μπαμπά. Δεν ξέραμε ότι έπρεπε να κάνουμε τους χαμάληδες για να σου κουβαλάμε φαγητό. Άσε που δεν έχεις και δόντια και τα φαγητά που μας σέρβιραν ήταν όλα πολύ εκλεπτισμένα.
Είστε σκληροί, αγενείς και άκαρδοι…
…πετάχτηκε φωνάζοντας η μικρή Σελήνη…
Πως μιλάτε έτσι στον μπαμπά; Πως του φέρεστε έτσι;
…και γυρίζοντας προς τον Ουρανό είπε…
Ορίστε πατέρα. Εγώ σου έφερα απ’ όλες τις λιχουδιές που μας σέρβιραν στο τραπέζι. Πάρε να φας.
Να έχεις την ευχή μου καλή μου Σελήνη…
…απάντησε ο Ουράνος και συνέχισε λέγοντας στους γιους του…
Όσο για εσάς θα σας τιμωρήσω. Εσύ Ήλιε που πήγες σε μια γιορτή και δεν σκέφτηκες ούτε μια στιγμή για μένα, θα καίγεσαι αιώνια από μια άσβηστη φωτιά που θα σε περιβάλλει. Κανείς δεν θα τολμάει να σε πλησιάσει μα κι εσύ δεν θα μπορείς να πλησιάσεις κανέναν και ποτέ δεν θα νιώσεις την δροσιά. Όσο για σένα Άνεμε και τον υπέρμετρο εγωισμό σου, από εδώ και στο εξής δεν θα βρεις ποτέ ησυχία. Θα στριφογυρίζεις συνέχεια και θα ξερένεις κάθε τι στο πέρασμά σου. Αλλά εσύ μικρή μου Σελήνη, επειδή θυμήθηκες και σκέφτηκες τον έρμο πατέρα σου, θα είσαι πάντα όμορφη και δροσερή. Ο κόσμος θα σε αγαπάει και θα εμπνέεται από εσένα. Θα σου γράφει ποιήματα και τραγούδια κι όλοι θα υψώνουν τα βλέμματά τους για να σε θαυμάσουν.
Traditional Indian Fairytale
Many many years ago, when all the elements of nature had voices and human behaviour, the Sky used to live in the same house with his three children, the Sun, the Moon and the Wind. One day the three children were invited for lunch by their cousins the Thunder and the Lightning.
In their cousin’s house everything was ready and luxurious decorated. On the table there was the most delicious food , cooked by cooks from all over the world. There were also big , comfortable cushions , where you could lie and enjoy the music and the singers. The Sun and the Wind were drinking and eating greedily and they didn’t thought not even a moment of their father. On the contrary, the little moon thought that their father was alone and hungry back at home. So, she decided to take some delicacies in order to bring them to their father.
When they all returned back home, the Sky said: “Welcome!!! Did you bring me anything to eat?”
“What? We were enjoying ourselves there, we didn’t have time to think of you!” the Sun answered rudely
“The Sun is right!”, the Wind continued, “And you don’t have teeth , so you can’t eat all this delicious food that they served us.
“You are rude and heartless “, the Moon cried, “How do you dare talking to our father like this? Here father, I brought you some delicacies, help yourself.”
“God bless you, my dear Moon”, the Sky said.
“As for you two….. I‘ll punish you! The Sun will be burnt for ever, nobody will go close to him and he will always be alone. The Wind will never find peace anymore, he will run around and nobody will like him. But as for you my dear Moon, you will always be beautiful and fresh. People will love you, they will write songs and poems for you and everybody will admire you!”
Οι μεταφράσεις και αποδόσεις των παραμυθιών στα αγγλικά γίνονται από το μέλος των Παραμυθάδων και Διευθύντρια του Φροντιστηρίου Ξένων Γλωσσών Σ. Καλογραία (Ομονοίας 60) Ξανθούλα Στογιαννίδου.
Οι παραμυθάδες 