Ένα διήμερο εκδηλώσεων μας έφερε για άλλη μια φορά στο αγαπημένο νησί της Θάσου.
Σε έναν πολύ όμορφο, ζεστό και χριστουγεννιάτικο χώρο, αυτόν του Καλογερικού στον Λιμένα, συναντήσαμε τα καρκαντζέλια το Σάββατο στις 5 το απόγευμα.
Το στολισμένο δέντρο, οι κόκκινες μαξιλάρες, η πέτρα και το ξύλο δημιούργησαν Συνέχεια
Την Κυριακή 19 Μαΐου ήταν η τελευταία Κυριακή -για την περίοδο αυτή- που επισκέφτηκαν το παραμυθόσπιτό μας οι «φόβοι μας». Το τελευταίο μας θέμα ήταν η απώλεια. Λίγο πριν τις 11 λοιπόν άρχισαν να φτάνουν οι μικροί θαρραλέοι φίλοι μας.
Η συνάντηση μας ξεκίνησε με μια μικρή συζήτηση για το πως νιώθουμε όταν χάνουμε κάτι που αγαπάμε πολύ. Αφού διαπιστώσαμε ότι όλοι μας είμαστε αρκετά ψύχραιμοι άρχισαν τα παραμύθια όπου μέσα από αυτά εδώ και εφτά μήνες προσπαθούμε να αποδεχτούμε τους φόβους μας!
Πρώτη ξεκίνησε η Ζώη μας, όπου μας διηγήθηκε την ιστορία «η πούλια κι ο αυγερινός» που έμειναν ενωμένοι μέχρι το τέλος και παραμένουν ζωντανοί λάμποντας κάθε βράδυ ψηλά στον ουρανό.
Σειρά είχε ο Χρήστος και το παραμύθι «το ποντικάκι ο πιστός φίλος» όπου μας έμαθε πως η ζωή συνεχίζεται και πρέπει να την ζούμε!
Και τέλος η Αρετή παρατήρησε μέσα από το παραμύθι «το κάστρο της αθανασία» πως κανένας δεν μπορεί να μείνει αθάνατος και πως δεν είναι αυτό που πρέπει να ζητάμε.
Λίγο πριν ξεκινήσει η κατασκευή μας η Αδελαΐδα μας επιφύλαξε μια όμορφη έκπληξη. Μας τραγούδησε την ιστορία του «σκληρόκαρδου κηπουρού» που στο σπίτι του ούτε λουλούδια άνθιζαν, ούτε πουλιά κελαηδούσαν, μέχρι που ένα φίδι τον δάγκωσε και τον άφησε νεκρό και από εκείνη την στιγμή τα λουλούδια άνθισαν και τα πουλιά κελάηδησαν.
Αμέσως μετά καθίσαμε στα θρανία και σειρά είχε μια ιδιαίτερη κατασκευή. Φτιάξαμε μπαλάκια αντί-stress με αλεύρι για να τα παίζουμε κάθε φορά που φοβόμαστε ή αγχωνόμαστε.
Η μέρα μας έκλεισε με αγκαλιές και φιλιά και με την υπόσχεση πως θα ξαναειδωθούμε!
Σας ευχαριστούμε πολύ που αγκαλιάσατε αυτή μας τη δράση!
Ραντεβού ξανά στο παραμυθόσπιτό μας από Σεπτέμβριο! Καλό καλοκαίρι!
Συμμετείχαν οι παραμυθάδες: Ελισάβετ Κεσικιάδου, Μέλη Μίχα, Μαρία Μπουγά, Αδελαΐδα Ράπτη, Ζωή Τσαπανίδου, Χρήστος Πασ. Τσίρκας, Αρετή Τσιφλίδου και Μαρία Χαριζάνη.
Την Τρίτη 26 Φεβρουαρίου κι αφού από νωρίς επισκεφτήκαμε το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο Αλεξάνδρειας, σειρά είχε το Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Αλεξάνδρειας καθώς και τα παιδιά του Συλλόγου «Τα Παιδιά της Άνοιξης». Συνέχεια
Της παραμυθο-ανταποκρίτριάς μας, Μαρίας Χαριζάνη. –
Την Τρίτη 26 Φεβρουαρίου βρεθήκαμε στην Αλεξάνδρεια Ημαθείας. Είχαμε προγραμματίσει τρεις εμφανίσεις για το Ειδικό Εργαστήριο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.), καθώς και για τα παιδιά του συλλόγου «Τα παιδιά της Άνοιξης». Η παρουσία μας όμως εκεί, έγινε γνωστή και την τελευταία στιγμή, Συνέχεια
Πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου και επιτέλους το παραμυθόσπιτό μας, όπως το αποκαλούμε, άνοιξε την πόρτα του για τους μικρούς μας φίλους με σκοπό να νικήσουμε τους φόβους μας!
Λίγο πριν τις 11:00 δύο όμορφες, γλυκές φατσούλες μας έκαναν ποδαρικό και σιγά σιγά άρχισαν να καταφθάνουν όλα τα παιδιά για να αρχίσει η εκδήλωση.
Η πρώτη Κυριακή ήταν αφιερωμένη στο σκοτάδι.
Η Αδελαΐδα συζήτησε με τα παιδιά για τον φόβο που έχουν και κάναμε ένα πείραμα. Κλείσαμε όλοι σφιχτά τα μάτια μας, σκεφτήκαμε τι είναι αυτό που φοβόμαστε περισσότερο και τσααααακ ανοίξαμε τα μάτια. Καμία από τις σκοτεινές σκέψεις που κάναμε δεν υπήρχε. Έτσι υποσχεθήκαμε πως κάθε φορά που θα φοβόμαστε θα σκεφτόμαστε ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό. Ακόμη είπαμε πως όταν μας πιάνει ο φόβος μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια και να σκεφτούμε κάτι που μας αρέσει πολύ. Όπως είναι φυσικά το… χωνάκι παγωτό!!!
Μετα την συζήτηση με την Αδελαΐδα σειρά πήραν οι μαρκαδόροι, τα λαστιχάκια και τα ψαλίδια, όπου με την καθοδήγηση της Μέλης και την βοήθεια όλων μας φτιάξαμε μάσκες ύπνου ώστε να τις φοράμε το βράδυ και να κάνουμε μόνο όμορφες σκέψεις στο σκοτάδι καταπολεμώντας έτσι τον φόβο μας.
Κι έπειτα την σκυτάλη πήραν τα παραμύθια!
Η Αρετή με το παραμύθι της «Το φως της ψυχής μας» και ο Χρήστος με το «Η Σοφία κι ο φόβος», μας μίλησαν για τη μεγάλη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας και πως ο,τι φοβόμαστε μπορούμε να το νικήσουμε και να το εξαφανίσουμε με το φως που έχουμε στην ψυχή μας.
Και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να τελειώσει η μέρα; Μα φυσικά το παιχνίδι!
Ένα – ένα τα παιδιά έβαλαν τις μάσκες τους και παίξαμε το παιχνίδι του προσανατολισμού. Αφού έκαναν μια περιστροφή γύρω από τον εαυτό τους για να μπερδευτούν έπρεπε να φτάσουν στον «Πέτρο» χωρίς να… παρακλείνουν από τον δρόμο τους. Τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά!
Κάπως έτσι κύλησε η μέρα μας στο παραμυθόσπιτο διώχνοντας μακριά το σκοτάδι από τις ψυχές μας, και γεμίζοντας φως και ζεστασιά τις καρδιές μας.
Ραντεβού ξανά στις 2 Δεκεμβρίου. 😉
Συμμετείχαν οι παραμυθάδες: Ελισάβετ Κεσικιάδου, Μέλη Μίχα, Μαρία Μπουγά, Αδελαΐδα Ράπτη, Ζωή Τσαπανίδου, Χρήστος Π. Τσίρκας, Αρετή Τσιφλίδου και Μαρία Χαριζάνη.
Το παραμύθι «Το φτωχό, καλό κορίτσι» αφηγούνται η Αδελαϊδα Ράπτη και η μικρή Μαρία. Η Αδελαϊδα Ράπτη είναι συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος και μέλος της Ομάδας «Οι Παραμυθάδες» ενώ η Μαρία είναι μαθήτρια δημοτικού. Ανταποκρίθηκαν στην πρόταση-πρόσκληση της Ομάδας μας προς όσους ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στην δράση της ηχητικής ψηφιοποίησης των παραμυθιών. Έτσι, τον Μάρτιο του 2018, ηχογράφησαν το παραμύθι και τις ευχαριστούμε για την συμμετοχή τους.
Αν θες κι εσύ να ηχογραφήσεις ένα παραμύθι, μάθε περισσότερα διαβάζοντας το σχετικό άρθρο πατώντας εδώ…
Κάποτε σε ένα παλάτι ζούσε μια βασίλισσα η οποία ήθελε να παντρευτεί. Ήθελε όμως να πάρει τον πιο έξυπνο άνδρα του κόσμου. Δεν την ενδιέφερε αν ήταν όμορφος ή άσχημος, πλούσιος ή φτωχός, γέρος ή νέος. Την ενδιέφερε μόνο να είναι ο πιο έξυπνος απ’ όλους. Πώς θα το καταλάβαινε όμως αυτό; Έβγαλε λοιπόν διαταγή στο παλάτι, πως όποιος άνδρας πάει και της πει έναν γρίφο που δεν θα καταφέρει να βρει την λύση του, αυτός θα ήταν και ο πιο έξυπνος. Αν όμως έβρισκε τη λύση τότε θα τους αποκεφάλιζε και με τα κεφάλια τους θα έφτιαχνε έναν πύργο.
Το νέο αυτό ακούστηκε παντού. Και άνδρες απ’ όλο τον κόσμο πήγαν στο παλάτι. Κανένας όμως δεν τα κατάφερε. Η βασίλισσα βρήκε τη λύση απ’ όλους τους γρίφους που άκουσε. Έτσι ο πύργος από τα κεφάλια των ανδρών είχε φτάσει ήδη πολύ ψηλά.
Μια μέρα το ακούει ένας νέος και αποφασίζει να πάει και αυτός. Το ακούει η μάνα του και απαρηγόρητη του λέει:
Βρε παιδί μου πού θα πας; Αυτή θα σου κόψει το κεφάλι. Σε παρακαλώ, μείνε εδώ και θα σου βρούμε εμείς γυναίκα.
Αλλά ο γιος σαν νέος που ήταν δεν έδωσε σημασία στη συμβουλή της μάνας του και το επόμενο πρωί ξεκίνησε το δρόμο για το παλάτι.
Η μάνα του, του έφτιαξε μια πίτα να πάρει μαζί του να φάει όταν πεινάσει αλλά έβαλε μέσα δηλητήριο. Την άλλη μέρα το πρωί ο νέος με συντροφιά τη σκυλίτσα του την Μορφούλα ξεκίνησαν για το παλάτι.
Περπάτησαν περπάτησαν ώσπου κάποια στιγμή ο νέος πείνασε. Την ώρα που πάει να δαγκώσει την πίτα, ακούει την σκυλίτσα του να γαβγίζει. Την λυπήθηκε και έδωσε το κομμάτι του σε αυτήν. Και όπως ήταν φυσικό μετά από λίγα λεπτά η σκυλίτσα του ψόφησε. Τότε ο νέος κατάλαβε πως η μάνα του είχε βάλει δηλητήριο στην πίτα.
Συνεχίζει τον δρόμο του πλέον μόνος του. Μετά από ώρα δεν άντεχε άλλο από την πείνα. Βλέπει στο βάθος μια ελαφίνα που ήταν έγκυος. Τη σκοτώνει αλλά δεν τρώει την ίδια αλλά το μωρό που είχε μέσα της. Αφού χόρτασε ξεκίνησε πάλι για το παλάτι. Περπατούσε περπατούσε ώσπου δίψασε. Για καλή του τύχη βλέπει εκεί κοντά μια εκκλησία. Μπαίνει μέσα και πίνει το νερό που είχε το καντήλι.
Αφού έφαγε, χόρτασε και ξεδίψασε συνεχίζει τον δρόμο του για το παλάτι. Μετά από λίγες ώρες έφτασε. Παρουσιάζεται μπροστά στην βασίλισσα και της λεει:
Η Μορφούλα έφαγε την πιτούλα και η πιτούλα την Μορφούλα. Εγώ σκότωσα εκείνο που έβλεπα αλλά έφαγα εκείνο που δεν έβλεπα. Και ήπια νερό που δεν ακουμπούσε ούτε στη γη ούτε στον ουρανό. Τί είναι;
Τότε γυρίζει στον νέο και του λέει:
Νομίζω πως εσύ είσαι ο πιο έξυπνος άνδρας του κόσμου. Γι’ αυτό κι εγώ θα σε παντρευτώ και θα σε κάνω άνδρα μου όπως το υποσχέθηκα.
Και μετά από λίγες μέρες έγινε ο γάμος.
Ψέμματα ή αλήθεια έτσι λεν’ τα παραμύθια!
Το παραμύθι «Γιατί ο ήλιος κι η σελήνη ζουν στον ουρανό» αφηγούνται η Άννα Γιουρούκη και ο Συμεών Σισμανίδης. Η Άννα Γιουρούκη είναι κοινωνική λειτουργός ενώ ο Συμεών Σισμανίδης γυμναστής ειδικής αγωγής. Ανταποκρίθηκαν στην πρόταση-πρόσκληση της Ομάδας μας προς όσους ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στην δράση της ηχητικής ψηφιοποίησης των παραμυθιών. Έτσι, τον Μάρτιο του 2018, ηχογράφησαν μόνοι τους το παραμύθι και τους ευχαριστούμε για την συμμετοχή τους.
Αν θες κι εσύ να ηχογραφήσεις ένα παραμύθι, μάθε περισσότερα διαβάζοντας το σχετικό άρθρο πατώντας εδώ…
Άκουσε το παραμύθι στο ακόλουθο αρχείο!
Το παραμύθι «Η κυρά καλή και οι δώδεκα μήνες» αφηγείται η Όλγα Παλακίδου από την Δράμα. Η Όλγα Παλακίδου είναι τελειόφοιτη του τμήματος Βοηθών Βρεφονηπιοκόμων. Ανταποκρίθηκε στην πρόταση-πρόσκληση της Ομάδας μας προς όσους ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στην δράση της ηχητικής ψηφιοποίησης των παραμυθιών. Έτσι, τον Μάρτιο του 2018, ηχογράφησε μόνη της το παραμύθι και την ευχαριστούμε για την συμμετοχή της.
Αν θες κι εσύ να ηχογραφήσεις ένα παραμύθι, μάθε περισσότερα διαβάζοντας το σχετικό άρθρο πατώντας εδώ…
Τον μύθο του Αισώπου «Το λιοντάρι και το ποντίκι» αφηγείται η Γιούλη Κριθαρέλη. Η Γιούλη Κριθαρέλη είναι Κοινωνική λειτουργός. Ανταποκρίθηκε στην πρόταση-πρόσκληση της Ομάδας μας προς όσους ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στην δράση της ηχητικής ψηφιοποίησης των παραμυθιών. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 2018, ηχογράφησε τον μύθο και την ευχαριστούμε για την συμμετοχή της.
Αν θες κι εσύ να ηχογραφήσεις ένα παραμύθι, μάθε περισσότερα διαβάζοντας το σχετικό άρθρο πατώντας εδώ…
Οι παραμυθάδες 