Author Archives: Χρήστος Τσίρκας

Ποιος είπε ότι τα παραμύθια είναι μόνο για παιδιά; Ήταν, είναι και θα είναι μια ανάγκη που θα ικανοποιεί τις βαθύτερες επιθυμίες των ενηλίκων.

Έχοντας αυτή την έγνοια, το βράδυ της 18ης Δεκεμβρίου 2022, ημέρα Κυριακή, πραγματοποιήσαμε μια βραδιά αφιερωμένη στα μεγάλα «παιδιά»…άνω των άντα!

Λίγο μετά τις 20:00 αρχίσαμε να μαζευόμαστε στο στολισμένο Παραμυθόσπιτό μας. Ένας πλούσιος μπουφές είχε στηθεί και δίπλα ακριβώς τα σκεύη με το κόκκινο ζεστό κρασί αλλά και το αρωματισμένο τσάι.

Σε λίγο τα φώτα θα χαμηλώνανε κι εμείς, θα έπρεπε να αφηγηθούμε παραμύθια σε μεγάλους μετά από πολύ καιρό. Το άγχος και η αγωνία ήταν έκδηλη στα πρόσωπά μας αλλά σύντομα τα αποβάλλαμε μιας και η ζεστή αγκαλιά των παρευρισκομένων ήταν αρκετά θεραπευτική.

Η Αρετή Τσιφλίδου ξεκίνησε με την Χαλιμά και τον τοκογλύφο για να ακολουθήσει η Καλλιόπη Σωτηρέλη με το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Η Ντελησυφέρω. Έπειτα η Μαρία Παπακωνσταντίνου μας αφηγήθηκε το η γυναίκα με τα χέρια από φως ενώ η Αδελαϊδα Ράπτη μας ταρακούνησε με το στοίχημα. Στον επίλογο της αφήγησης ήταν ο υπογράφων με δυο παραμύθια για τον θάνατο, το η καταδίκη του χάρου και το ο τρελός που νίκησε τον θάνατο.

Κι όταν τα παραμύθια τελείωσαν, σειρά είχε το παιχνίδι. Είχαμε ζητήσει από τον κόσμο να έρθει στην εκδήλωση με ένα μικρό συμβολικό δωράκι…όχι ιδιαίτερης χρηματικής αξίας. Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και παίξαμε ένα υπέροχο παιχνίδι που εμπνεύστηκε ο καλός μας Τόνι όπου με την χρήση καρτών και εντολών, τα δώρα άλλαζαν συνέχεια χέρια κι όταν τελειώσαμε, ο καθένας είχε κάτι διαφορετικό από αυτό που έφερε, αλλά και πολύ όμορφη διάθεση από την όλη διαδικασία.

Σας ευχαριστούμε πολύ για την ανταπόκριση και την αγκαλιά που μας χαρίσατε και υποσχόμαστε να το επαναλλάβουμε σύντομα!

Από την αφήγηση

Από το παιχνίδι

Της Παραμυθο-ανταποκτρίτριάς μας, Ζωής Τσαπανίδου

Στην Μεσορόπη, σ’ ένα πανέμορφο χωριό, κρυμμένο κυριολεκτικά στην αγκαλιά του όρους Παγγαίου, βρεθήκαμε στις 17 Δεκεμβρίου, μετά από πρόσκληση που δεχτήκαμε από τον πολιτιστικό σύλλογο του χωριού.

Στο επιβλητικό πέτρινο Δημοτικό σχολείο, χτισμένο το 1933, μας υποδέχθηκαν μικροί και μεγάλοι με ιδιαίτερη χαρά! Μέσα σε γιορτινή ατμόσφαιρα ξεκίνησε η εκδήλωση με χαμόγελα και με κέφι απ’ όλους μας!

Ο σάκος μας ήταν φορτωμένος με Χριστουγεννιάτικα παραμύθια, γεμάτα μελομακάρονα, κουραμπιέδες, βασιλόπιτες, και φυσικά με τα παράξενα, φοβερά, κακάσχημα τριχωτά πλάσματα, τους καλικάντζαρους, που το δωδεκαήμερο των εορτών, εμφανίζονται στην γη και κάνουν ένα σωρό ζημιές και σκανταλιές!

Ενθουσιασμένοι και με μεγάλο ενδιαφέρον οι μικροί μας φίλοι, παρακολουθούσαν και γίναν συνταξιδιώτες μας σε αυτόν τον όμορφο κόσμο.

Τα παραμύθια που ακούστηκαν ήταν:

«Ο μυλωνάς και οι καλικάντζαροι», «Το γέρικο βόδι», «Τα ξωτικά και οι καλικάντζαροι», «Η Καλλώ και οι καλικάντζαροι», «Τα Χριστούγεννα της Μπαμπόγριας», «Συμφωνία με έναν καλικάντζαρο».

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με το παιχνίδι «τα τρία ζώα» όπου συμμετείχαν μικροί αλλά και μεγάλοι ενώ στον επίλογο της εκδήλωσης ψάλαμε όλοι τα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, ανταλλάσσοντας ταυτόχρονα πολλές ευχές για καλές γιορτές!

Ευχαριστούμε τον πολιτιστικό σύλλογο της Μεσορόπης για την πρόσκληση και την Κοινοφελή Επιχείρηση Παγγαίου για την υποστήριξη της δράσης.

Στην εκδήλωση έλαβαν μέρος οι Παραμυθάδες:

Τάσος Καμπατζιάς, Ελισάβετ Κεσικιάδου, Μαρία Παπακωνσταντίνου, Αδελαϊς Ράπτη και Ζωή Τσαπανίδου.

Της Παραμυθο-ανταποκρίτριάς μας, Ζωής Τσαπανίδου

… Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2022… Παραμονή της Αγίας Βαρβάρας… «Οι Παραμυθάδες» όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, βρεθήκαμε στην πόλη της Δράμας, τιμώντας το έθιμο με τα καραβάκια των ευχών! Ένα έθιμο που η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Διαδραματίζεται μπροστά στο εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας στα ήρεμα νερά της λίμνης, κάτω από τα οποία διασώζονται τα ερείπια της πρώτης εκκλησίας που ήταν αφιερωμένη στην Αγία, την οποία και γκρέμισαν οι Τούρκοι, όταν κατέλαβαν την πόλη το 1830, για να χτίσουν στην θέση της, τζαμί.

Ανήμερα της γιορτής της όμως, όπως λέει ο θρύλος, η περιοχή πλημμύρισε νερό και το τζαμί δεν χτίστηκε ποτέ! Από τότε η Αγία Βαρβάρα έγινε η πολιούχος της πόλης!

Φτάνοντας λοιπόν χθες Σάββατο απόγευμα, συναντήσαμε πλήθος κόσμου! Το εκκλησάκι γεμάτο προσκυνητές! Γύρω από την λίμνη, μικροί και μεγάλοι «Καραβοκύρηδες» με χαρούμενα πρόσωπα, κρατώντας τα καραβάκια τους, περίμεναν να πέσει το σκοτάδι για να τα ρίξουν μαζί με τις ευχές τους στα αγιασμένα νερά της λίμνης!

Ανάμεσά τους κι εμείς κρατώντας το δικό μας καραβάκι, «Το καραβάκι της αγάπης» που με πολλή όρεξη, μεράκι και φαντασία, κατασκεύασε η Σταυρούλα Παναγιωτίδου!

Με ευλάβεια πλησιάσαμε στην λίμνη και καθελκύσαμε το καραβάκι μας ψιθυρίζοντας ο καθένας την δική του ευχή!

Η λίμνη γέμισε από φωτισμένα καραβάκια, κάνοντας το καθένα το δικό του ταξίδι, κουβαλώντας τις δικές τους ευχές!

Το θέαμα ήταν πραγματικά μοναδικό! Και του χρόνου!

Της Παραμυθο-ανταποκρίτριάς μας, Ζωής Τσαπανίδου

Την τελευταία μέρα του Μάη, μέλη της ομάδας μας, προσκεκλημένοι από την «Μέριμνα Παιδιού Καβάλας», βρεθήκαμε στον προαύλιο χώρο του σχολείου, όπου μας υποδέχθηκαν οι μικροί μας φίλοι μαζί με τις δασκάλες τους! Οι χαρούμενες φωνούλες τους, τα αθώα βλέμματα και τα γλυκά χαμόγελά τους, γέμισαν την ψυχή μας αισιοδοξία!

Κάτω από την σκιά ενός δέντρου, καθισμένοι πάνω στο γρασίδι, ξεκινήσαμε το παραμυθένιο ταξίδι μας!

Ταξιδέψαμε με την φαντασία των μικρών μας φίλων στον υπέροχο κόσμο των παραμυθιών. Τους αφηγηθήκαμε μύθους του Αισώπου και πιο συγκεκριμένα:

«Ο Κόρακας και η αλεπού», «Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας», «Ο ψεύτης βοσκός», «Ο ήλιος και ο άνεμος», «Το λιοντάρι και το ποντίκι», «Οι δύο φίλοι και η αρκούδα» και «Ο ξυλοκόπος και ο Ερμής».

Μιλήσαμε όμως και για την πολυτάραχη ζωή του μεγάλου αυτού μυθοποιού, που τα περισσότερα παιδιά άκουγαν το όνομα του για πρώτη φορά!

Το ταξίδι μας συνέχισε μελωδικά. Γίναμε όλοι μαζί μια χορωδία, μια παρέα κανταδόρων και τραγουδήσαμε τραγουδάκια όπως το «Μια γίδα μια φορά», «Τυφλός βελόνα γυρεύει», «Το κοκοράκι», «Χαρωπά τα δύο μου χέρια τα χτυπώ» και «Ήταν ένας γάιδαρος».

Με τούτα και με εκείνα, μας άνοιξε η όρεξη και δεν θέλαμε να αποχωριστούμε από την όμορφη παρέα. Έτσι, σκεφτήκαμε να κλείσουμε την επίσκεψή μας με παιχνίδι… κι εκεί τα δώσαμε όλα…μας βγήκε η γλώσσα!

Παίξαμε τα «Περνά περνά η μέλισσα», «Λύκε – λύκε είσαι εδώ;», «Τσαφ τσουφ το τρένο περνά», «Πετάει – πετάει».

Ευχαριστούμε τις δασκάλες για την πρόσκληση και για τον χρόνο που μας διέθεσαν και μας έδωσαν τη ευκαιρία να νιώσουμε, έστω για λίγο, πάλι παιδιά!

Έλαβαν μέρος στην εκδήλωση οι Παραμυθάδες: Αδελαϊς Ράπτη, Ζωή Τσαπανίδου, Αρετή Τσιφλίδου και Απόστολος Τσομπανοπουλος.