(Δείτε το παραμύθι στη μέση αυτού του άρθρου)
Και ξαφνικά μείναμε σπίτι…
Μια φορά κι έναν καιρό κυκλοφορούσε ένας Συνέχεια
(Δείτε το παραμύθι στη μέση αυτού του άρθρου)
Και ξαφνικά μείναμε σπίτι…
Μια φορά κι έναν καιρό κυκλοφορούσε ένας Συνέχεια
Και φθάνει εκείνη η αποφράδα μέρα που όλη η πλάση σκύβει υποκλινόμενη και βουβοί συμμετέχουμε όλοι στην κορύφωση του Θείου Δράματος. Σήμερα Μεγάλη Πέμπτη όλοι παρακολουθούμε τα Πάθη του Χριστού, την Σταύρωση και τον θάνατο Του.
Η Μεγάλη Πέμπτη είναι αφιερωμένη Συνέχεια
Της παραμυθο-ανταποκρίτριας Μαρίας Παπακωνσταντίνου –
Την Δεύτερα 25 Φεβρουαρίου ήμασταν καλεσμένοι από το Εργαστήρι Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Βέροιας Συνέχεια
«Πάει ο παλιός ο χρόνος…» και ήρθε ο νέος! 2019, καλή χρονιά!
Μπορεί ο χρόνος να άλλαξε και να αφήσαμε πίσω μας μια πολύ δημιουργική χρονιά, μα Οι Παραμυθάδες συνεχίζουμε. Ποδαρικό λοιπόν, για το 2019 μας έκανε η Κατερίνη κι εμείς πιστοί στο ραντεβού μας στις 02 Ιανουαρίου 2019 ταξιδέψαμε στην πρωτεύουσα της Πιερίας και βρεθήκαμε, στην καρδιά της πόλης, στο παραμυθένιο «Πάρκο των Χρωμάτων».
Σημείο συνάντησης το φιλόξενο σπιτάκι του Αϊ -Βασίλη, που κατά την διάρκεια των εορτών γέμισε με παραμύθια και χαμόγελα παιδιών. Μας πήρε λίγο χρόνο μέχρι να φτάσουμε εκεί γιατί σε κάθε βήμα θαυμάζαμε την ομορφιά του «Πάρκου των Χρωμάτων». Όταν στις 18:00 ακριβώς βρεθήκαμε εκεί μας υποδέχτηκε ο ίδιος ο Αϊ -Βασίλης με μια μεγάλη αγκαλιά, η χαμογελαστή Ροδή Ελευθεριάδου (Δημοτική σύμβουλος και υπεύθυνη των παιδικών, εκπαιδευτικών δράσεων του «Πάρκου των Χρωμάτων») και φυσικά μικροί και μεγάλοι φίλοι!!!
Το σπιτάκι αποδείχτηκε μικρό, αφού γέμισε από τους μικρούς μας φίλους και τα «μεγάλα παιδιά» αναγκάστηκαν να μας βλέπουν από τα παράθυρα… Ήταν όμορφη η ατμόσφαιρα και ξεκινώντας τα παραμύθια έγινε μαγική!!! Είπαμε παραμύθια για την Πρωτοχρονιά και τα έθιμα, για τους καλικατζάρους και τα ξωτικά, για ζώα και ανθρώπους και η ώρα πέρασε τόσο γρήγορα που ούτε το καταλάβαμε. Όταν τα παραμύθια τελείωσαν ο Αϊ- Βασίλης μας επιφύλλασε μια έκπληξη, εκτός από τις καραμέλες που μας μοίρασε, χιόνι άρχισε να πέφτει έξω από το σπιτάκι του κάνοντας την όλη εικόνα ακόμα πιο μαγική.
Η εκδήλωση τυπικά είχε τελειώσει. Το σπιτάκι είχε αδειάσει κι εμείς μαζεύαμε τα μπογαλάκια μας… όταν άνοιξε η πόρτα και μπήκε ένα ζευγάρι μ’ ένα κοριτσάκι. Είχαν έρθει από την Βέροια, δεν ήξεραν το πρόγραμμα των εκδηλώσεων. Πρώτη φορά επισκεπτόταν το «Πάρκο των Χρωμάτων». Τότε η Αδελαΐδα έριξε ένα βλέμμα στο παιδί κι αυτό ήταν… έκατσε στο πάτωμα πήρε το παιδί αγκαλιά και του είπε παραμύθι … και το σπιτάκι φωτίστηκε από το χαμόγελό του!!!
Ακούστηκαν τα παραμύθια «Το γέρικο βόδι», «Ο παπουτσής και τα ξωτικά», « Η Κάλλω και η Μάρμπω», «Συμφωνία μ’ έναν καλικάτζαρο» και «Η μπαμπούσκα των Χριστουγέννων».
Συμμετείχαν οι Παραμυθάδες: Μαρία Παπακωνσταντίνου, Αδελαϊδα Ράπτη και Αρετή Τσιφλίδου.
Λίγο πριν το 2018 μας αποχαιρετήσει, την Κυριακή στις 30/12/2018 στις 19:00, βρεθήκαμε στην «Παραμυθούπολη», στο Χριστουγεννιάτικο Χωριό του Κόσμου! Πιστοί στο ραντεβού μας για τρίτη χρονιά «Οι Παραμυθάδες» δώσαμε το παρόν δια της αντιπροσώπου μας εκεί, της Μαρίας Παπακωνσταντίνου.
Το απόγευμα ήταν παγωμένο μα περνώντας την πύλη του Χριστουγεννιάτικου Χωριού του Κόσμου σε αγκάλιαζε μια ζεστασιά. Θέλεις οι φωτιές που ήταν αναμμένες στην μέση της αυλής, θέλεις τα ζεστά χαμόγελα, θέλεις η ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα της «Παραμυθούπολης» από μικρούς και μεγάλους έτοιμους να ταξιδέψουν με τα παραμύθια; Όλα συντέλεσαν και ζήσαμε ένα ζεστό απόγευμα μέσα στον χειμώνα.
Τα Χριστουγεννιάτικα παραμύθια συνοδευμένα από ήχους μουσικών οργάνων και φυσικά από μικρούς αυθόρμητους βοηθούς που συμμετείχαν με μεγάλη χαρά στο παραμύθι κύλησαν και γέμισαν την αίθουσα με εικόνες.
Ακούστηκαν τα Χριστουγεννιάτικα παραμύθια «Η αρχή του κόσμου», «Το γέρικο βόδι», «Συμφωνία μ’ έναν καλικάτζαρο» και ευχηθήκαμε όλοι μαζί να έρθει μια καλή χρονιά!!!
Ευχαριστώ για μια ακόμα χρόνια τους ανθρώπους του «Χριστουγεννιάτικου Χωριού του Κόσμου» για την πρόσκληση. Εις το επανειδήν…
Το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου ήμασταν καλεσμένοι από τις κατηχητικές συντροφιές Ι. Ν. Ευαγγελίστριας Ν. Ιωνίας Μαγνησίας. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα για την πόλη του Βόλου για να συναντήσω μικρούς και μεγάλους και να τους αφηγηθώ Χριστουγεννιάτικα παραμύθια της λαϊκής μας παράδοσης.
Ποτέ δεν ξέρεις όταν ξεκινάς τι σου επιφυλάσσει η διαδρομή. Εγώ ήμουν πολύ τυχερή. Όταν έφτασα στον Ι.Ν. Ευαγγελίστριας, ένα πραγματικό κόσμημα, στον Δήμο Ν. Ιωνίας Βόλου, με υποδέχτηκαν άνθρωποι εγκάρδιοι, χαμογελαστοί και φιλόξενοι. Η Γεωργία Παράσχου κατηχήτρια, ο πατέρας Αμφιλόχιος και τόσοι άλλοι.
Σιγά-σιγά άρχισαν να καταφθάνουν μικροί και μεγάλοι και να γεμίζει η αίθουσα και αφού μαζευτήκαμε αρκετοί, ο πατέρας Αμφιλόχιος σηματοδότησε, με τον γλυκό του λόγο, την έναρξη της Χριστουγεννιάτικης γιορτής.
Τα παραμύθια ξεκίνησαν και συνάντησαν πρόσωπα φωτεινά, χαμογελαστά, παιδικά βλέμματα γεμάτα λάμψη. Μικροί και μεγάλοι, με απόλυτη ησυχία, ταξίδευαν μέσα από τα παραμύθια. Ειλικρινά ένα κοινό γεμάτο αγάπη. Και ανάμεσα στα παραμύθια οι παιδικές φωνούλες, με την συνοδεία της μουσικού Χριστίνας Κουρκουβάτη, γέμισαν την ατμόσφαιρα με παραδοσιακά κάλαντα.
Κι αφού τελειώσαμε και ο πατέρας Αμφιλόχιος έκλεισε την εκδήλωση κάλεσε μικρούς και μεγάλους να κεραστούν, σπιτικά μελομακάρονα από τις γυναίκες της συντροφιάς και τοπικούς χυμούς. Σ΄εμάς τους φιλοξενούμενους οφείλω να το πω, μας έδωσε κεράσματα και για την διαδρομή.
Και φυσικά δεν τελειώσαμε εκεί γιατί μας επιφύλασσαν κι άλλη εκπλήξη. Μας δόθηκε δώρο, αντίγραφο της εικόνας του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, που υπάρχει στο ναό και όπως μας ενημέρωσε ο π. Αμφιλόχιος, την έφεραν οι πρόγονοι των σημερινών κατοίκων της Ν. Ιωνίας από την πατρίδα τους στην Μ. Ασία, με πίστη και ευλάβεια στο πρόσωπο της Παναγίας. Από εδω και στο εξής, η εικόνα θα κοσμεί και το δικό μας παραμυθόσπιτο για να μας ευλογεί.
Πραγματικά ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει μια διαδρομή κι εγώ ένιωσα ευλογημένη που αυτές τις μέρες βρέθηκα κοντά σ’ αυτούς τους τόσο δοτικούς και φιλόξενους ανθρώπους, γιατί μου έδωσαν την ελπίδα, γνωρίζοντας αυτούς και τα παιδιά τους πως η πίστη και η παράδοση μας δεν θα χαθεί.
Σας ευχαριστώ. Ο Θεός να σας έχει καλά. Εις το επανιδείν.
Της Παραμυθο-ανταποκρίτριάς μας Μαρίας Παπακωνσταντίνου
Το 2017 ξεκίνησε για την ομάδα των Παραμυθάδων με ένα ταξίδι ή μάλλον ταξιδεύοντας από διάφορες κατευθύνσεις.
Πριν από τα Χριστούγεννα λάβαμε ένα τηλεφώνημα από την κα Αλεξία Π. Ιωαννίδου, πολιτισμική διαχειρίστρια, στο τμήμα πολιτισμού του Δήμου Παιονίας, ένας άγνωστος προορισμός για εμάς, που μας προσκαλούσε να πάρουμε μέρος στις εορταστικές εκδηλώσεις «Πολύκαστρο: Η πόλη των ονείρων» και φυσικά δεχτήκαμε με μεγάλη μας χαρά γιατί θα ταξιδεύαμε τα παραμύθια. Έτσι κανονίσαμε το ραντεβού μας για τις 4 Ιανουαρίου 2017.
Ξεκινήσαμε λοιπόν μια ομάδα από την Κατερίνη και μια από την Καβάλα και συναντηθήκαμε στο Πολύκαστρο την Πόλη των Ονείρων σε μια ολοφώτιστη και γεμάτη παραμυθένια ατμόσφαιρα πλατεία! Το κρύο ήταν τσουχτερό και έτσι μεταφερθήκαμε στο θεατράκι του Δήμου όπου μας υποδέχτηκαν οι φιλόξενοι Παίονες! Η προσέλευση των παιδιών άρχισε από νωρίς και η χαρά μας ήταν μεγάλη γιατί ποιος καλύτερός από τα παιδιά για να μας κάνει ποδαρικό για το νέο έτος!
Αφού λοιπόν τα παιδιά ήταν εκεί, ήταν και τα παραμύθια! Ανεβήκαμε όλοι μαζί στην σκηνή καθίσαμε σαν μια μεγάλη παρέα, παιδιά, παραμύθια, μουσική, παραμυθάδες και άρχισαν να ξεπηδούν έτσι μαγικά, «το γέρικο βόδι», «Η Κάλλω και οι καλικάντζαροι», «Ο παπουτσής και τα ξωτικά», «Συμφωνία με έναν Καλικάντζαρο», «Ο φούρναρης και η γυναίκα του», «Οι τρεις επισκέπτες» κι άλλα πολλά και όλα αυτά με τα παιδιά να συμμετέχουν σε κάθε κάλεσμα και δράση των ηρώων μας!
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε το 2017 για την ομάδα των Παραμυθάδων ταξιδεύοντας σε άγνωστες, μέχρι τώρα, οδικές κατευθύνσεις αλλά και σε γνωστές εδώ και χρόνια, στις ψυχές των παιδιών.
Πήραν μέρος οι Παραμυθάδες: Μπουγά Μαρία, Παπακωνσταντίνου Μαρία, Ράπτη Αδελαϊς, Τσιφλίδου Αρετή και οι μικροί παραμυθάδες μας Ζηνοβία και Θοδωρής Πετρόπουλου. Τα παραμύθια συνόδευσε μελωδικά ο Νάκης Πετρόπουλος με την κιθάρα του.
Τα πολύ παλιά τα χρόνια τα ζώα συνήθιζαν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς να μαζεύονται όλα μαζί, να διηγούνται τα κατορθώματα τους για την χρονιά που πέρασε και έτσι να αποφασίζουν τον ήρωα της χρονιάς! Δεν υπήρχε σειρά, απλά έπαιρνε ο καθένας τον λόγο και μιλούσε για το πιο σπουδαίο πράγμα που είχε κάνει την συγκεκριμένη χρονιά. Έπρεπε όλοι να μιλήσουν και μόνο τότε να μπορέσουνε όλοι μαζί να αποφασίσουν.
Την χρονιά εκείνη λοιπόν πρώτος μίλησε ο ελέφαντας, που ήταν πιο μεγαλόσωμος απ’ όλους. Άρχισε να μιλά γεμάτος καμάρι γιατί αυτή την χρονιά είχε ταξιδέψει σε χώρες μακρινές, φορώντας μεταξωτά υφάσματα στην πλάτη του και στολίδια στο λαιμό και στα πόδια του, μα το πιο σημαντικό ήταν πως κουβαλούσε στην πλάτη του τον αυτοκράτορα!
Έπειτα πήρε το λόγο το λιοντάρι μιλώντας για τον ηρωισμό του και την δύναμη του. Πως προστάτεψε τα μικρά του από κάθε κίνδυνο, πως έτρεξε χιλιόμετρα πολλά κυνηγώντας άλλα ζώα εξασφαλίζοντας έτσι τροφή για την οικογένεια του.
Ο σκύλος είπε πόσο χρήσιμος ήταν στους ανθρώπους γιατί ήταν πιστός φύλακας και προστάτευε τα πρόβατα και τα σπίτια τους.
Και η αλεπού με την σειρά της καυχήθηκε για το πώς ξεγελούσε τους χωρικούς, και τους σκύλους, και τρύπωνε στα κοτέτσια τους αρπάζοντας κότες. Κι έτσι ήταν χορτάτη όλο το χρόνο και αυτή και το σόι της.
Νιαούρισε τότε η γάτα και πήρε τον λόγο λέγοντας πως ήταν ζεστή συντροφιά για τους ανθρώπους και συγχρόνως πως κατάφερε να καθαρίσει τα σπίτια τους απ΄ τα ποντίκια.
Ο λαγός ήταν ο επόμενος και είπε για την γρηγοράδα του και για το ότι είχε κάνει εκείνη την χρονιά δυό ντουζίνες κουνελάκια. Μετά μίλησε το μυρμήγκι για την ικανότητα του να κουβαλάει σπόρους μέχρι και τρείς φορές μεγαλύτερους από το μέγεθός του. Και η μέλισσα περηφανεύτηκε για το χρυσό μέλι που κάνει και τρελαίνονται οι άνθρωποι με την γεύση του.
Μίλησαν και τα πουλιά για το πώς καθάριζαν τα σπαρτά από τα ζωύφια αλλά και πως διασκέδαζαν τους αγρότες με τα κελαϊδίσματα τους. Και τα ψάρια πήραν τον λόγο και είπαν πως έδωσαν τόνους τροφή στους ανθρώπους.
Μετά σηκώθηκε ο γάιδαρος και τους είπε που κουβάλησε στην πλάτη του πολλές οκάδες ξύλα κι αυτό σε δύσκολα μονοπάτια μέσα στα βουνά και οι καμήλες τότε μίλησαν και είπαν πως αυτές μετέφεραν βαριά φορτία μέσα στην έρημο για μέρες πολλές, χωρίς νερό και φαγητό.
Μίλησαν και οι κότες, τα άλογα, τα φίδια, οι πεταλούδες και τα γουρούνια…
Με την κουβέντα λοιπόν πήρε να ξημερώνει η πρώτη μέρα του νέου χρόνου κι ένα γέρικο βόδι, που καθόταν ζαρωμένο σε μια γωνιά, δεν είχε μιλήσει ακόμη. Είχε κατεβασμένο το κεφάλι του και τα μάτια του καρφωμένα στο χώμα σαν να ντρεπόταν και να ήθελε να κρυφτεί. Η πονηρή αλεπού όμως το πρόσεξε και του φώναξε κοροϊδευτικά:
Ε γέρο δεν μιλάς; Δεν θα μας πεις τι σπουδαίο έκανες φέτος;
είπε και γέλασε δυνατά.
Το βόδι ντράπηκε και μαζεύτηκε περισσότερο στην γωνιά του. Είχαν περάσει πολλά χρόνια από τότε που έκανε κι αυτό σπουδαία πράγματα. Κάποτε με την δύναμη του έσερνε το άροτρο κι όργωνε τα χωράφια κι έπειτα γυρνούσε με υπομονή την μυλόπετρα στ’ αλώνι για να γίνει το σιτάρι αλεύρι. Τώρα όμως είχε γεράσει και δεν είχε δύναμη, περνούσε όλη την μέρα του μέσα στον στάβλο χωρίς να κάνει κάτι σπουδαίο. Εκείνη την στιγμή τις σκέψεις του διέκοψε ο κόκκορας που πήδηξε στην πλάτη του και του φώναξε:
Κι κι ρι κου! Πες μας λοιπόν, έκανες τίποτα άξιο λόγου ετούτη την χρονιά ή μόνο τεμπέλιαζες;
Τότε το βόδι σήκωσε τα μεγάλα του μάτια κοίταξε τα ζώα γύρω του και με ταπεινή φωνή τους είπε:
Πριν από πέντε βράδια, που είχε τσουχτερό κρύο, μπήκανε στο στάβλο ένας άντρας και μία γυναίκα. Η γυναίκα ύστερα από λίγο γέννησε ένα μωρό. Προσπαθούσε να το ζεστάνει αλλά μάταια, η νύχτα ήταν παγωμένη. Τότε πλησίασα το μωρό και με την ανάσα μου το κράτησα ζεστό όλη νύχτα. Το πρωί οι άνθρωποι με το μωρό έφυγαν. Δεν ξέρω αν είναι σπουδαίο αλλά εγώ αυτό έχω να σας διηγηθώ για φέτος.
…είπε το βόδι και γύρισε στην γωνιά του. Κανείς δεν μίλησε. Είχαν πέσει όλοι σε βαθιά σκέψη. Τότε μόνο η κουκουβάγια που ‘ναι απ’ όλα τα ζώα η πιο σοφή, φώναξε δυνατά:
Ζήτω το βόδι!!! Ζήτω!!!
Ζήτω το βόδι!!!
…φώναξαν και τα υπόλοιπά ζώα. Την χρονιά εκείνη το βόδι έγινε ο ήρωας των ζώων και χαιρότανε πολύ γι αυτό, γιατί ακόμη και στο τέλος της ζωής του φάνηκε χρήσιμο στους ανθρώπους.
«Ψέματα ή αλήθεια έτσι λεν τα παραμύθια»
Τίτλος βιβλίου: Σερβικά παραμύθια
Συγγραφέας: Momčilo Radić
Εκδόσεις: Απόπειρα, Αθήνα 2004 (πρώτη έκδοση), 2011 (δεύτερη έκδοση)
Μετάφραση: –
Εικονογράφηση: –
ISBN: 960-537-072-5 (πρώτη έκδοση), 960-537-072-7 (δεύτερη έκδοση)
Περιεχόμενα:
Το Πνεύμα των Χριστουγέννων έχει εδώ και αρκετό καιρό μεταμορφώσει πόλεις και χωριά. Έτσι και στην καρδιά της Κατερίνης λάμπει το «Χριστουγεννιάτικο Χωριό του Κόσμου» της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης νομού Πιερίας και των Γιατρών του Κόσμου. Ένα Χριστουγεννιάτικο χωριό διαφορετικό από τα άλλα. Ένα χωριό που η λέξη εθελοντισμός και αλληλεγγύη είναι λίγες για να το χαρακτηρίσουν. Ένα χωριό που στήθηκε με την κατάθεση ψυχής κάποιων ανθρώπων και έχει καταφέρει να προσελκύσει όλο και περισσότερους υποστηρικτές, -όπως το λέει και το όνομα του «.…του κόσμου»- από τον απλό πολίτη στηρίζεται και στον συνάνθρωπο του που έχει ανάγκη πηγαίνει.
Στηρίζεται στον εθελοντισμό και έχει ενώσει την τοπική κοινωνία γύρω από ένα έργο κοινωνικής αλληλεγγύης. Όλα τα υλικά κατασκευής και οι εργασίες για το στήσιμο του χωριού είναι προσφορά τοπικών επιχειρήσεων, ενώ περισσότεροι από 400 εθελοντές συμμετέχουν ενεργά καθώς για να πραγματοποιηθεί το Χωριό απαιτούνται 1.260 βάρδιες. Στόχο έχει έκτος από την διασκέδαση των επισκεπτών του, που είναι πραγματικά υπέροχη για μικρούς και μεγάλους, την αλληλεγγύη και την προσφορά. Προαιρετική είσοδος με τρόφιμα και φάρμακα για να στηρίξουν το κοινωνικό παντοπωλείο και ιατρείο της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης ν. Πιερίας ή η όποια προσφορά στους «Γιατρούς του κόσμου». Μέσα στο χωριό μπορείς να απολαύσεις κεράσματα, από φυσικούς χυμούς φρούτων που γίνονται εκείνη την στιγμή, μέχρι γλυκά, ποπ-κορν, φρεσκοψημένες φέτες ψωμιού, φασολάδα, ελιές. Πολλά από αυτά ετοιμάζονται εκεί στο «Φουρνίν» από τις κυρίες, εθελόντριες της ομάδας. Τα παιδιά μπορούν να παίξουν στα σπιτάκια με τα παιχνίδια-δοκιμασίες. Μέσα στο «Αράνι» μπορούν οι επισκέπτες να απολαύσουν μουσική από συγκροτήματα και καλλιτέχνες της πόλης που προσφέρουν και αυτοί με την σειρά τις μελωδίες τους. Να παρακολουθήσουν θεατρικά δρώμενα από ομάδες του τόπου, να απολαύσουν παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια από τοπικούς συλλόγους. Τα παιδιά μπορούν να κάνουν τις δικές τους δημιουργίες στο καλλιτεχνικό εργαστήρι που βρίσκεται στο χώρο της ανταλλακτικής βιβλιοθήκης και φυσικά να απολαύσουν παραμύθια στην Παραμυθούπολη.
Εκεί λοιπόν βρεθήκαμε κι εμείς την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου, ανταποκρινόμενοι με μεγάλη χαρά στην πρόσκληση των διοργανωτών, για να ζήσουμε μια ακόμη μαγική παραμυθοβραδιά. Ο χώρος ζεστός από την ξυλόσομπα μα ακόμη πιο ζεστός και φωτεινός από τα όμορφα πρόσωπα των παιδιών που ήταν για άλλη μια φορά ένα υπέροχο κοινό. Είπαμε με την συνοδεία μουσικής για την «Αρχή του κόσμου», για την «Συμφωνία με έναν καλικάντζαρο», για την «Κάλλω και τους καλικάντζαρους» και κλείσαμε με την γλυκιά ιστορία για «Το γέρικο βόδι».
Ευχαριστούμε την Εθελοντική Ομάδα Δράσης ν. Πιερίας για το κάλεσμα και την ευκαιρία να είμαστε μέρος αυτού του υπέροχου χώρου, να γίνουμε κι εμείς ένα μικρό μέρος του «χωριού» και του «κόσμου». Ευχόμαστε αυτό να είναι η αρχή του παραμυθιού!
Συμμετείχαν οι Παραμυθάδες: Θοδωρής Πετρόπουλος, Ζηνοβία Πετροπούλου, Μαρία Παπακωνσταντίνου και ο Παραμυθο-μουσικός Νάκης Πετρόπουλος.