Η παράδοση λέει πως υπήρχε ένα δέντρο που ξυπνούσε πάντα πρώτο από τον βαρύ χειμώνα. Στολίζονταν με άσπρα, ευωδιαστά άνθη και περίμενε να ξυπνήσουν και τα υπόλοιπα λουλούδια και δέντρα της φύσης για να το θαυμάσουν. Έτσι γινόταν πάντα ώσπου ήρθε μια χρονιά που όλα άλλαξαν.
Εκείνο το πρωινό ο ήλιος κρύφτηκε πίσω από μαύρα σύννεφα. Όλα τα φυτά είχαν σκυμμένα τα κεφαλάκια και τα κλαδιά τους. Όσο και να περίμενε το δέντρο μας τον θαυμασμό τους, κανείς δεν του έδινε σημασία. Γεμάτο απορία ρώτησε τους φίλους του που ήταν κοντά του τι συμβαίνει. Εκείνοι τότε του είπαν ότι ο Χριστός ήταν επάνω στον Σταυρό και πέθαινε.
Το δέντρο συγκλονίστηκε. Και ένιωσε μεγάλη ντροπή που ενώ ο Δημιουργός του υπέφερε, αυτό σκεφτόταν μόνο τα κάλλη και την ομορφιά του. Και τόσο πόνεσε η ξύλινη καρδούλα του που έβγαλε ένα χρώμα και αλλαξαν όλα τα λουλούδια του και από λευκά έγιναν μωβ Από τότε ανθίζει κάθε Πάσχα γι αυτό και το λένε Πασχαλιά.
Οι παραμυθάδες 