Μύθος του Αισώπου
Απόδοση: Μαρία Μπουγά –
«Μυρμήγκι και περιστέρι» – Πίνακας του Milo Winter (1888-1956) εμπνευσμένος από τον μύθο του Αισώπου.
Μια φορά ένα μυρμήγκι καθώς περπατούσε για ώρα σ’ έναν αγρό, δίψασε. Μόλις είδε μια πηγή, πλησίασε για να πιει νερό. Στην προσπάθεια του να ξεδιψάσει, παραπάτησε και έπεσε μέσα στην πηγή. Παρασύρθηκε από τη ροή του νερού και κινδύνευε να πνιγεί, επειδή ήταν μικρό και δεν ήξερε κολύμπι. Άρχισε λοιπόν να φωνάζει για βοήθεια. Ο τόπος όμως ήταν έρημος. Η αγωνία του και ο φόβος του μεγάλωναν καθώς κανένας δεν άκουγε τη φωνούλα του σ’ εκείνη την ερημιά.
Κάποια στιγμή ένα περιστέρι που έτυχε να περνάει από την περιοχή, είδε το μυρμήγκι που πάλευε να σωθεί. Σκέφτηκε πως το μυρμήγκι δεν θα άντεχε για πολύ και θα πνιγόταν. Το περιστέρι λυπήθηκε το άτυχο μυρμηγκάκι και αποφάσισε να το βοηθήσει. Έσπασε ένα κλαδί από ένα δέντρο και το έριξε στην πηγή. Όταν το μυρμήγκι είδε το κλαδί, το πλησίασε με όσες δυνάμεις του είχαν απομείνει. Σκαρφάλωσε αμέσως πάνω του κι έτσι σώθηκε.
Λίγο αργότερα εμφανίστηκε στην περιοχή ένας κυνηγός. Μόλις είδε το περιστέρι θέλησε να το πιάσει. Με ξόβεργες ένωσε τα καλάμια του και κίνησε για να το αιχμαλωτίσει. Το μυρμήγκι, που είδε τον κυνηγό, σκαρφάλωσε στη γάμπα του και τον τσίμπησε δυνατά, τη στιγµή που ήταν έτοιμος να πιάσει το περιστέρι το οποίο και πέταξε μακριά.
Έτσι το μυρμήγκι ανταπέδωσε τη χάρη στο περιστέρι
Οι παραμυθάδες 