Άλλος ένας μήνας κοντεύει να μας αποχαιρετήσει κι άλλη μια επίσκεψη στις παιδικές βιβλιοθήκες του δήμου Καβάλας πραγματοποιήθηκε με επιτυχία. Για τον μήνα Φεβρουάριο το θέμα μας ήταν η «Αλήθεια» και είχαμε αρκετά να πούμε για αυτήν.
Η επόμενή μας συνάντηση τον Μάρτιο θα αφορά την «Πίστη-Εμπιστοσύνη» αλλά δεν έχει οριστεί ακόμα ημερομηνία!
Στον Άγιο Λουκά
Της παραμυθο-ανταποκρίτριάς μας, Ζωής Τσαπανίδου
Στην παιδική βιβλιοθήκη του Αγίου Λουκά η ομάδα των παραμυθάδων μαζί με τους μικρούς μας φίλους και τους συνοδούς τους, περάσαμε ένα υπέροχο απόγευμα!
Πολλά αθώα ματάκια μας περίμεναν έτοιμα να παίξουν και να ταξιδέψουν με τα όμορφα παραμύθια μας που σήμερα είχαν ως θέμα την αλήθεια. Μπορεί τα παραμύθια να γεννιούνται, να τρέφονται και να μεγαλώνουν από τα ψέματα και τη φαντασία, όμως αγαπούν, επαινούν και διδάσκουν την αλήθεια!
Την εκδήλωση μας ξεκίνησε η ψυχολόγος Χρύσα-Μαρία Ταβανλή, που με τον επιστημονικό δικό της τρόπο και με ένα υπέροχο παιχνίδι μας έφερε σε μια πρώτη επαφή με την «αλήθεια» ως αξία.
Στη συνέχεια την σκυτάλη πήραμε εμείς, με τον Τάσο να μας μιλάει για τον «Γιάννη τον Αλήθεια», η Ζωή, για τον «ξυλοκόπο και τον Ερμή». Άκουσαν από την Γεσθημανή τα «σοφά λόγια του βασιλιά» και έραψαν με τη Μαρία «τα καινούργια ρούχα του Αυτοκράτορα». Κι ήταν όλα αυτά αλήθεια; «Και όμως είναι αλήθεια» όπως μας είπε η Αδελαΐς μέσα από το δικό της παραμύθι.
Στην εκδήλωση πήραν μέρος οι παραμυθάδες: Τάσος Καπατζιάς, Γεσθημανή Κούφτα, Μαρία Μπουγά, Αδελαΐδα Ράπτη και Ζωή Τσαπανίδου.
«Καθρέφτη καθρεφτάκι μου…. πες μου μιαν αλήθεια!»
Της Χρύσας-Μαρίας Ταβανλή – Ψυχολόγος
Η μέρα έφτασε και πάλι… το καθιερωμένο πια ραντεβού μας στη βιβλιοθήκη του Αγ. Λουκά είναι γεγονός και η παρέα πιστή σε αυτό το ραντεβού άρχισε να καταφθάνει! Η Φωτεινή, ο Κωνσταντίνος και η μικρή Εύα ήταν εκεί από νωρίς αλλά τα καρεκλάκια δεν άργησαν να γεμίσουν με τη Χριστιάνα, την Ιουλιέτα, τον Πάρη , την Ιωάννα αλλά και τον Μίμη με την παρέα του και φυσικά την Αθηνά!
Σήμερα θα μιλήσουμε για την αλήθεια…. Και θα ορκιστούμε να πούμε μόνο την ΑΛΗΘΕΙΑ!!! Πόσο συχνά λέμε αλήθεια λοιπόν; Πόσο θάρρος χρειάζεται για να την πούμε ειδικά όταν λέγοντας την πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με τις ευθύνες μας; Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας στους οποίους δε μπορούμε να πούμε ψέματα; Οι απαντήσεις πολλές και ποικίλες αλλά σίγουρα ομόφωνα η μαμά και η δασκάλα μας είναι οι άνθρωποι που μας διαβάζουν σαν ανοιχτό βιβλίο… και εκεί τα ψέματα είναι απαγορευμένα! Πόσο εύκολα μπορούμε να αναγνωρίσουμε την αλήθεια από το ψέμα; Υπάρχουν σημάδια που μπορούν να μας βοηθήσουν; Ο μόνος τρόπος για να το διαπιστώσουμε στην πράξη είναι να παίξουμε… μικροί, μεγάλοι σαν μια ομάδα! «Αλήθεια ή Ψέμα λοιπόν;».
Χρειάστηκαν 2 γύροι παιχνιδιού και αρκετή ώρα για να καταλάβουμε ότι η διάκριση ανάμεσα στα δύο δεν είναι εύκολη. Αποφασίσαμε λοιπόν οτι είναι προτιμότερο οι ίδιοι να επιλέγουμε την αλήθεια στην καθημερινότητα μας αλλά και σχέσεις που βασίζονται στην ειλικρίνεια και τον σεβασμό. Η αλήθεια είναι αρετή και η κατάκτηση της αρετής είναι ένας αγώνας διαρκής και κοπιαστικός, μια συνεχής μάχη με τον ίδιο μας τον εαυτό …και όπως πολύ χαρακτηριστικά μας τόνισε η Αδελαϊς, που μοιράστηκε μαζί μας λίγη από τη σοφία της ζωής της, «όποιος καταφέρει να λέει αλήθειες στον εαυτό του…. δεν θα πει ποτέ ψέματα στους άλλους!» Ευχαριστούμε Αδελαϊδα!
Και όταν τελείωσαν τα παραμύθια ήρθε η ώρα για κατασκευές…! Στόχος μας η κατασκευή ενός καθρέφτη. Ενός μαγικού καθρέφτη που έχει την ιδιότητα να λέει πάντα την αλήθεια. Κόκκινοι, κίτρινοι, πράσινοι , άσπροι, μωβ με στολίδια ή μη, ζωγραφισμένοι ή όχι, όλοι έγιναν υπέροχοι! Και το κυριότερο…. είπαμε μια αλήθεια στον εαυτό μας… για πρώτη φορά…. και μας άρεσε! Καλή αρχή λοιπόν!
Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια
Και του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλί
Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκοΜα στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια
Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ
Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,
Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω
Oνόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας.Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.
Μ. Αναγνωστάκης, Τα ποιήματα, Πλειάς
Στα δικά μας παιδιά αρέσουν ΠΟΛΥ τα παραμύθια… και μέσα από αυτά σήμερα είπαμε την αλήθεια… και θα πούμε και άλλα πολλά!
Στον Τίμιο Σταυρό
Του παραμυθο-ανταποκριτή μας, Χρήστου Π. Τσίρκα
Στην παιδική βιβλιοθήκη του Τιμίου Σταυρού γνωρίσαμε την αλήθεια αφού προηγουμένως «πνιγήκαμε» στα ψέματα. Λίγο μετά τις 5 το απόγευμα ξεκίνησε η προσέλευση των παιδιών και μόνα τους ξεκίνησαν το παιχνίδι με τα παραμυθοζάρια. Φτιάξαμε κανά δυο φανταστικές ιστορίες με αυτά περιμένοντας να περάσει η ώρα για να αρχίσει η εκδήλωση. Αλλά το παιχνίδι, μας μέθυσε και γρήγορα περάσαμε σε καινούργιο. Τα παιδιά γίνανε ταβερνιάρηδες και σερβιτόροι και εξυπηρετούσανε όσους επιθυμούσαν να φάνε από τα πεντανόστιμα πιάτα τους με τις πλαστελινογαστρονομικές δημιουργίες.
Για να ξεκουραστούμε αποφασίσαμε να κάτσουμε γύρω από το τραπέζι μιας και η ώρα της εκδήλωσης πλησίαζε. Μικροί και μεγάλοι συμφωνήσαμε να παραχωρήσουμε το «ακαδημαϊκό τέταρτο»…αλλά τί είναι αυτό; Είναι σαν το «βάλε μου ένα τέταρτο τυρί» ή «στις δύο και τέταρτο θα φάμε πίτσα»; Η φιλοσοφική συζήτηση που ακολούθησε αποτέλεσε εργαλείο μελέτης για την ψυχολόγο της παρέας μας την Νέλλη Γεωργιάδου η οποία και αποφάσισε να δώσει τέλος στην παράνοιά μας.
Από την πλευρά της και ως ψυχολόγος μας μίλησε για την αλήθεια προσπαθώντας να την μεταδώσει ως αξία στα παιδιά αλλά και να την «υπενθυμίσει» σε εμάς τους μεγάλους κι όταν η προσέγγισή της τελείωσε, άρχισαν τα παραμύθια. «Ο Γιάννης ο Αλήθειας», «Το πάθημα της πονηρής αλεπούς» και «η μαγική φλογέρα».
Κι ύστερα, είπαμε να κατασκευάσουμε έναν μαγικό καθρέφτη…έναν παραμορφωτικό, ή μήπως «μαραμορφωτικό» όπως τον αποκάλεσαν τα παιδιά!
Το απόγευμά μας ήταν υπέροχα δημιουργικό και έκλεισε με μια έκπληξη στην καλή μας Μέλη που λίγες μέρες πριν είχε τα γενέθλιά της. Έτσι, εκτός από εμάς που ήδη βρισκόμασταν εκεί, εμφανίστηκε και η «βάρδια» του Αγίου Λουκά μαζί με φίλους και γνωστούς κρατώντας μια τούρτα και τραγουδώντας…«Να ζήσεις Μέλη και χρόνια πολλά…»!
Έκπληξη για τα γενέθλια της παραμυθούς μας, Μέλης Μίχα!
Συμμετείχαν οι Παραμυθάδες: Μίχα Μέλη, Τσίρκας Π. Χρήστος, Τσίρμπα Κατερίνα και Τσιφλίδου Αρετή.
Για ποια αλήθεια μιλάμε;
Της Νέλλης Γεωργιάδου – Ψυχολόγος
-Τι είναι η αλήθεια;
-…εεε, η αλήθεια είναι η αλήθεια!
Πως να περιγράψεις μια έννοια που θεωρείς τόσο κοινή και δεδομένη; Μόλις σκεφτείς λίγο παραπάνω θα απαντήσεις: «η πραγματικότητα». Ποια πραγματικότητα όμως; Η δική σου, η δική μου, του άλλου; Η αλήθεια συνδέεται άμεσα με την αντίληψη και είναι υποκειμενική. Έχει να κάνει με τον τρόπο που σκεφτόμαστε και ερμηνεύουμε τον κόσμο και τα ερεθίσματα που συναντάμε. Όταν πολλές υποκειμενικές αλήθειες συμπίπτουν τότε ανακαλύπτουμε την αντικειμενική αλήθεια.
Τι την κάνει τόσο βασική αυτή την αξία; Το γεγονός ότι δομεί το κοινωνικό μας σύστημα και βρίσκεται στα θεμέλια όλων των σχέσεων. Έτσι όταν είναι παρούσα «χτίζει» ενώ όταν απουσιάζει «γκρεμίζει».
Γιατί όμως να απουσιάζει; Όποιον και να ρωτήσεις αν προτιμάει να χτίσει ή να γκρεμίσει θα σου απαντήσει το πρώτο. Συχνά στη ζωή όμως συναντάμε αλήθειες δύσκολες που μπορεί να φέρουν συνέπειες, αλήθειες σκληρές που πονάνε και μπορεί να πληγώσουν και τότε το ψέμα μπορεί να φαντάζει λύση. Χρειάζεται δύναμη και θάρρος για να επιλέξεις την αξία από την απαξία.
Την Τετάρτη συναντηθήκαμε ακόμη μια φορά με τους μικρούς μας φίλους και εξετάσαμε όσο πιο απλά και διαδραστικά τα χαρακτηριστικά αυτής της αξίας χρησιμοποιώντας στοχευμένες ερωτήσεις, παραδείγματα και καταιγισμό ιδεών. Ανυπομονούμε για την επόμενη συνάντηση!
Οι παραμυθάδες 