Την 2 Απριλίου καθιέρωσε το Διεθνές Συμβούλιο Βιβλίων για την Νεότητα (IBBY), το 1966, Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου τιμώντας την ημέρα των γενεθλίων του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προκαλέσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο.
Με αφορμή την γιορτή αυτή λοιπόν δεχτήκαμε πρόσκληση από τον 5ο Βρεφονηπιακό Σταθμό Κατερίνης του Δήμου Κατερίνης να επισκεφτούμε το χώρο τους.
Έτσι λοιπόν μέλος της ομάδα μας βρέθηκε εκεί την Τετάρτη 2 Απριλίου στις 11:00 και συνάντησε δασκάλες και παιδιά σε έναν όμορφο περιβάλλον. Μιλήσε για τα βιβλία και αφηγήθηκε τα παραμύθια της λαϊκής παράδοσης Η Σουσουράδα και Η Μπαμπόγρια. Και η αλήθεια είναι πως παρόλο το νεαρό της ηλικίας τους οι λιλιπούτειοι μαθητές συμμετείχαν με μεγάλο ενθουσιασμό και με εξαιρετική προσοχή στην δράση των παραμυθιών. Αυτό είναι και το ζητούμενο άλλωστε.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην διευθύντρια Ολυμπία Καρανίκα και σ’ όλες της δασκάλες για την πρόσκληση, την όμορφη ορχιδέα που μου χάρισαν καθώς και για την εξαιρετική δουλειά που κάνουν κι αυτό φαίνεται στα παιδιά. Ένα μεγαλύτερο ευχαριστώ στα μικρά θαυματάκια που με την χαρά και την αγάπη τους κάνουν τα παραμύθια ακόμη πιο όμορφα!
Την Ομάδα μας εκπροσώπησε η Μαρία Παπακωνσταντίνου.
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου είναι μια εορτή που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου. Είναι ημέρα των γενεθλίων του γνωστού Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805). Οι παραμυθάδες λοιπόν αυτήν την ημέρα, επισκεφτήκαμε το 24ο δημοτικό σχολείο Καβάλας, μετά από την πρόσκληση των δύο τμημάτων της Α’ τάξης.
Ο χώρος που μας υποδέχτηκαν γέμισε με τις ζωηρές φωνές των παιδιών που γεμάτα χαρά μας καλωσόρισαν και αμέσως μετά ησύχασαν για να μας ακούσουν. Αρχικά μιλήσαμε για τον μεγάλο παραμυθά Άντερσεν. Είπαμε για την ζωή του και το έργο του. Μετά αναφερθήκαμε και σε κάποιους άλλους παραμυθάδες, τους αδελφούς Γκριμ για να αφηγηθούμε το παραμύθι τους «Οι μουζικάντες» ή αλλιώς «Οι μουσικοί της Βρέμης».
Ακολούθησε σχετικό τραγούδι με το θέμα του παραμυθιού και στο τέλος όλοι μαζί παίξαμε ένα παραδοσιακό παιχνίδι και έτσι όμορφα και με πολλά γέλια τελείωσε η επίσκεψη μας.
Συμμετείχαν οι Παραμυθάδες: Μπουγά Μαρία, Τσιφλίδου Αρετή, Τσομπανόπουλος Απόστολος και Χαριζάνη Μαρία.
Με αφορμή την Ημέρα κατά του Σχολικού Εκφοβισμού, η ομάδα των Παραμυθάδων βρέθηκε φέτος στην όμορφη Κεραμωτή, στο νοτιοανατολικό άκρο του νομού Καβάλας, ακριβώς απέναντι από τη Θάσο δηλαδή, για να παρουσιάσει το παραμύθι «Ο Δεκατρής ο Κουτσοδεκατρής».
Προσκεκλημένοι της διευθύντριας Καλλιόπης Σωτηρέλη (η οποία, δε θα το κρύψουμε, είναι μέλος της ομάδας μας) και των εκπαιδευτικών του Γυμνασίου, είχαμε την ευκαιρία να δραματοποιήσουμε το παραμύθι τόσο στις 3 τάξεις του Γυμνασίου όσο και στις 4 μεγάλες τάξεις του Δημοτικού σχολείου (που βρίσκεται δίπλα στο γυμνάσιο) και κυρίως να συζητήσουμε με τα παιδιά για το υπαρκτό και δύσκολα αντιμετωπίσιμο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού και το πώς προβάλλεται, στη γενικότερη μορφή του, μέσα από το συγκεκριμένο παραμύθι.
Καθώς δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να επισκεπτόμαστε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, χαρήκαμε πολύ που ακούσαμε τις απόψεις και τους προβληματισμούς των μεγαλύτερων παιδιών και συνομιλήσαμε μαζί τους, ενώ με τα μικρότερα παιδιά περιοριστήκαμε σε συντομότερη συζήτηση διαθέτοντας και λίγο χρόνο, στο τέλος της ώρας, για να παίξουμε «Τα τρία ζώα».
Κλείνοντας να ευχαριστήσουμε για τη φιλοξενία και τη συνεργασία τους εκπαιδευτικούς των δύο σχολείων και να αναφέρουμε πως από την ομάδα μας συμμετείχαν οι Ελισάβετ Κεσικιάδου, Μαρία Μπουγά, Ζωή Τσαπανίδου, Αρετή Τσιφλίδου και Απόστολος Τσομπανόπουλος.
Έπειτα από τηλεφώνημα της αγαπημένης φίλης των Παραμυθάδων, Ελένης Αμανατίδου, η ομάδα των Παραμυθάδων επισκεφθήκαμε το νηπιαγωγείο στο Δοξάτο Δράμας. Η άφιξή μας σε ένα μέρος μαγικό και η ζεστή φιλοξενία τόσο των παιδιών όσο και των εκπαιδευτικών, έκαναν τη μέρα μας όμορφη και ξεχωριστή.
Η επίσκεψή μας διοργανώθηκε στα πλαίσια του Σχεδίου Δράσης: «Με ένα Βιβλίο Ταξιδεύω!«. Μιλήσαμε για την προφορική παράδοση και αφηγηθήκαμε λαϊκούς μύθους, αινίγματα και παραμύθια. Από την επίσκεψή μας δε θα μπορούσαν να λείπουν τα παιχνίδια! Τόσο τα παιδιά όσο και εμείς διασκεδάσαμε και γελάσαμε με την καρδιά μας! Λίγο πριν την αποχώρησή μας, μας χάρισαν «παραμυθένια» δώρα φτιαγμένα με πολλή αγάπη από παιδικά χεράκια. Συγκινηθήκαμε πολύ και τους ευχαριστούμε για την όμορφη πρόσκληση!
Αφηγηθήκαμε τα παραμύθια: Τα Μαγικά Φτερνίσματα, Πολλές Φωνές Μαζί είναι Καλύτερα, Γιατί ο Ουρανός είναι Πολύ Ψηλά, Γιατί ο Σκύλος Ζει με τον Άνθρωπο, Σκύλοι και Λύκοι, Το Κουντουνάκι ενώ παίξαμε το παιχνίδι Τα Τρία Ζώα
Συμμετείχαν οι: Ελισάβετ Κεσικιάδου, Μέλη Μίχα, Αρετή Τσιφλίδου και Απόστολος Τσομπανόπουλος.
Το πρωινό της Πέμπτης στις 13 Φεβρουαρίου Οι Παραμυθάδες βρεθήκαμε στο Νηπιαγωγείο Αμυγδαλεώνα, όπου μας υποδέχθηκαν με ιδιαίτερη χαρά, οι μικροί μας φίλοι με τις δασκάλες τους! Ο σάκος μας ήταν ασήκωτος. Είχε και τι δεν είχε! Παραμύθια, παιχνίδια, αινίγματα, γλωσσοδέτες, τραγουδάκια.
Καθίσαμε όλοι γύρω του, τον ανοίξαμε και αμέσως ξεκίνησαν να μιλούν τα παραμύθια! Είπαν και τι δεν είπαν! Μας μίλησαν για τις αξίες της ζωής, την αγάπη, την αλήθεια, την φιλία,τον σεβασμό, την δικαιοσύνη.
Ταξιδέψαμε την φαντασία των μικρών μας φίλων σε τόπους μαγικούς, ονειρεμένους, εκεί που το ρεαλιστικό σμίγει με το φανταστικό.
Κατόπιν σειρά είχαν τα αινίγματα και οι γλωσσοδέτες που ομολογουμένως δυσκόλεψαν αρκετά τα παιδιά. Τους ανταμείψαμε όμως με το παιχνίδι Τρία ζώα όπου έγινε πανζουρλισμός!
Την όμορφη εκδήλωση κλείσαμε με το τραγούδι Το κοκοράκι που τραγουδήσαμε όλοι μαζί και με χαμόγελα και αγκαλιές αποχαιρετήσαμε τους μικρούς μας φίλους και κλείσαμε το νέο ραντεβού στο εγγύς μέλλον.
Τα παραμύθια που ακούστηκαν ήταν: Το κοριτσάκι των αχλαδιών – Τα μαγικά φτερνίσματα – Ο χορτάτος λύκος και το πρόβατο – Γιατί ο ουρανός είναι πολύ ψηλά.
Έλαβαν μέρος οι Παραμυθάδες: Ελισσάβετ Κεσικιάδου – Ζωή Τσαπανίδου – Αρετή Τσιφλίδου – Απόστολος Τσομπανόπουλος.
Ήταν μια φορά ένα ήσυχο ταβερνάκι με λίγους ήσυχους θαμώνες και ήρεμη ατμόσφαιρα! Έλα όμως που οι παραμυθάδες είχαμε την φαεινή ιδέα να κόψουμε την βασιλόπιτα μας εκεί! Και αρχίσαμε να μαζευόμαστε και να γίνεται ένας χαμός από γέλια, φωνές, φασαρία! Τα τραπέζια ταξίδευαν δεξιά, αριστερά και πάλι πίσω! Οι καρέκλες κι αυτές το ίδιο, ώσπου επιτέλους καθίσαμε και άρχισαν να έρχονται τα φαγητά και τα κρασιά! Το μόνο που ακουγόταν τώρα ήταν τα γέλια μας και οι ευχές από το τσούγκρισμα των ποτηριών.
Σε αυτό το ευχάριστο κλίμα λοιπόν κόψαμε και την βασιλόπιτα μας μοιράζοντας τα κομμάτια σε όλα τα μέλη μας, παρόντα και απόντα. Φλουρί εδώ, φλουρί εκεί, πουθενά το φλουρί! Κανένας δεν ακούστηκε να λέει «Το βρήκα»! Ψάχναμε σε όλα τα κομμάτια, κόβαμε από δω, κόβαμε από κει, αλλά τίποτε! Αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι δεν υπήρχε φλουρί! Ο μόνος που καθόταν ατάραχος και δεν συμμετείχε ήταν ο αρχιπαραμυθάς μας Χρήστος Τσίρκας που είχε βάλει στην άκρη το κομμάτι του για να το φάει αργότερα! Μετά από πολλή πίεση δέχτηκε επιτέλους να το ψάξει και μαντέψτε! Ήταν ο τυχερός της ομάδας μας φέτος που έτυχε το φλουρί και όλοι χαρήκαμε τόσο πολύ, ίσως και περισσότερο από τον ίδιο!
Ας είναι η ζωή μας γεμάτη με χαρούμενες φασαρίες, δημιουργικά ανακατέματα για να ξορκίζουμε τα δύσκολα και πολλή αγάπη! Ευτυχισμένο 2025 για την παραμυθοοικογένεια και για όλους τους φίλους και φίλες, κοντά ή μακριά!
Απόγευμα Σαββάτου, παραμονές Χριστουγέννων, οι Παραμυθάδες φορτώθηκαν υλικά γλύκας και αγάπης και ανηφόρισαν στην Παιδόπολη. Χαρούμενες φωνούλες έφτασαν στα αυτιά μας πριν καν βγούμε από τα αυτοκίνητα:
Ήρθαν… ήρθαν…
Γρήγορα οι αγκαλιές μας γέμισαν παιδιά! Στολισμένο το δέντρο, στολισμένος και ο μπουφές με τα κεράσματα, όμορφη γιορτινή η ατμόσφαιρα!
Διαμορφώθηκε κατάλληλα ο χώρος, ξεκίνησε η μουσική, μεταφέραμε τραπέζια, στρώσαμε μουσαμάδες, και ξεκίνησε η παρασκευή που επιμελήθηκε η παραμυθού Καλλιόπη. Μια γλυκιά κουκουνάρα!
Μπισκότα και άχνη και σοκολατένια κορν-φλέικς και πορτοκαλάδα και χεράκια που χώθηκαν να ετοιμάσουν το μείγμα και μυτούλες που λέρωσαν από τη ζάχαρη, ανέβασαν την χαρά και ζέσταναν την ατμόσφαιρα!
Κοντά μας βρέθηκαν και πάλι τα ξωτικά Βιολέτα, Ντίνα και Ελένη για να δημιουργήσουν χριστουγεννιάτικες φιγούρες στα μικρά πρόσωπα αλλά… και στα μεγάλα που ένιωσαν και κείνα πάλι παιδιά!
Οι δημιουργίες τελείωσαν και καθίσαμε γύρω από το δέντρο για να ακούσουμε αινίγματα που αφορούν στα Χριστούγεννα!
Και ήρθε η σειρά του παιχνιδιού! Ανταλλαγή δώρων μεταξύ των παιδιών μέσω του παιχνιδιού που σκέφτηκε ο φίλος μας ο Τόνυ και προσαρμόστηκε για μικρές ηλικίες. Η αντίδραση των παιδιών ξεπέρασε τις προσδοκίες μας. Ενθουσιασμός, χαρά, γέλια!
Αλλά Παραμυθάδες χωρίς παραμύθι γίνεται;…δεν γίνεται!
Χαμήλωσαν τα φώτα και η αφήγηση ξεκίνησε. Το παραμύθι που ξεχώρισε και άρεσε στα παιδιά ήτανε «Το γέρικο βόδι» που αφηγήθηκε η Καλλιόπη.
Κάποιος όμως μας ψιθύρισε στο αυτί ότι κοντεύει ο Άγιος Βασίλης με τον γεμάτο σάκο του. Τί καλύτερο από το να τον υποδεχτούμε λέγοντάς του τα κάλαντα.
Άγιος Βασίλης έρχεται
Και δεν μας καταδέχεται
Ααααπό, από την Καισαρεία…
Με όλη τους την δύναμη τραγουδούσαν τα παιδιά! Η πόρτα άνοιξε, η αγαπημένη φιγούρα μπήκε στο σπιτάκι και όλα τα παιδιά τον τριγύρισαν. Χαρούμενος και τρυφερός εκείνος, κάθισε δίπλα στο δέντρο και μοίρασε τα δικά του δώρα! Ε, και μιας και η παρέα ήτανε στο forte της, κάναμε και γενέθλια στο κοριτσάκι που έτυχε να γιορτάζει εκείνη τη μέρα!
Όταν έφτασε η ώρα να φύγουμε, τα χαμόγελα και η καρδιές μας πιο φωτεινά από την ώρα που φτάσαμε!
Tην Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2024, στις 18:00, το Εργαστήριο του Αϊ-Βασίλη που βρίσκεται στην Κεντρική Πλατεία Καβάλας άρχισε να μυρίζει γλυκά και παραμυθένια. Οι μικροί μας φίλοι που περίμεναν από έξω με αγωνία να μπουν, έκαναν πώς και πώς να ρίξουν κλεφτές ματιές, μια και η μυρωδιά τους είχε σπάσει τη μύτη!
Έλα, όμως, που ο πορτιέρης Απόστολος στεκόταν μπροστά από την πόρτα φρουρός! Τους έλεγε:…
Στην παρέα μας σαν ‘ρθείτε, παραμύθια θα γευθείτε!
Αλλά δεν τους άφηνε και πολύ εύκολα να μπουν μέσα! Στο σπιτάκι κατάφεραν να εισέλθουν όσοι έλυσαν με επιτυχία τους δύσκολους γρίφους που τους έδωσε! Βέβαια, όλα τα παιδιά μας είναι φωτεινά αστέρια, οπότε γρήγορα μπήκαν στο σπιτάκι για να απολαύσουν το μυρωδάτο Παραμυθομενού!
Μέσα, τους περίμενε η αρχι-Σέφ Αδελαΐδα και τέσσερις βοηθοί της, ο καθένας με μια διαφορετική παραμυθένια πρόταση. Πρώτα άνοιξε την κατσαρόλα της η Σεφ Μέλη και κέρασε στους επισκέπτες το μενού: «Ο Μπισκοτάνθρωπος»! Βλέπετε, τα παιδιά ήθελαν να ξεκινήσουν από το επιδόρπιο! Το δεύτερο πιάτο ήταν ένα κρύο πιάτο! «Η βασίλισσα του χιονιού», μία γευστική πρόταση της Παραμυθο-Σεφ Ελισάβετ. Η τρίτη επιλογή των φίλων μας ήταν ένα πικάντικο παραμυθοπιάτο, με ξηρούς καρπούς, που πρότεινε και σέρβιρε ο Σεφ Τάσος και είχε το περίτεχνο όνομα «Ο Καρυοθραύστης». Το τελευταίο πιάτο που σερβιρίστηκε ήταν «Τα ασημένια πατίνια» από τη Σεφ Καλλιόπη. Παρόλο που ήταν λίγο ακριβό (λόγω του ασημιού) η παρέα φάνηκε να το απολαμβάνει όπως και όλα τα προηγούμενα.
Μετά τη δοκιμή των πιάτων, η Αρχι-Σεφ έδωσε από ένα σουπλά με πιάτο, πιρούνι και κουτάλι στον κάθε μικρό μας φίλο και οι βοηθοί Σεφ άνοιξαν τις κατσαρόλες τους, ώστε να πάρουν τα παιδιά όποιο συστατικό ήθελαν. Η Χριστουγεννιάτικη μαγεία δεν είχε τέλος. Κάθε ένας μετατράπηκε σε Σεφ και οι δημιουργίες στα πιάτα έδιναν και έπαιρναν. Αν έκανες να σκύψεις πάνω από το πιάτο της Ειρήνης, μύριζες τον Καρυοθραύστη να πολεμάει με τον αρχηγό των ποντικών! Και πάνω από της Φωτεινής το πιάτο, έβγαιναν αρώματα της Παγωμένης Βασίλισσας και του μικρού φυλακισμένου της. Ο Μπισκοτάνθρωπος του Σταύρου μοσχοβολούσε βούτυρο για αυτό τον κυνηγούσαν μια γιαγιά, ένας σκύλος, ένα γουρούνι, μια αγελάδα, ένα άλογο και μια αλεπού! Και τα ασημένια πατίνια μοσχοβολούσαν Ολλανδικές μυρωδιές και λαμπύριζαν όπως και το περίγραμμα του πιάτου που φιλοτέχνησε η Μαρία.
Βγαίνοντας από το σπιτάκι του Αι-Βασίλη οι μικροί Σεφ, όλοι γύριζαν τα κεφάλια και έπαιρναν βαθιές ανάσες για να καταπιούν τις μυρωδιές που έβγαιναν από τα σουπλά τους!
Τι είπατε; Κι εσείς το μυρίσατε και δεν καταλαβαίνατε από πού ερχόταν;
Ναι… αυτή ήταν η γλυκιά μυρωδιά που μυρίσατε στις γειτονιές της Καβάλας… Τα παραμύθια μας!
Και του χρόνου με υγεία! Καλά και Ευλογημένα Χριστούγεννα και Παραμυθένιο το Νέο Έτος 2025!
Την Κυριακή στις 15 του Δεκέμβρη, βρεθήκαμε στο Παραμυθόσπιτο, παρέα με φίλους σε μια εκδήλωση όπου ηλικιακά προσκαλούσε όσους είχαν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους και πάνω. Για αρχή, ο χριστουγεννιάτικος μπουφές μας, ζεστό κρασί και τσάι. Πηγαδάκια και κουβεντούλα κι όταν «συμπληρώθηκε το καρέ» πήραν το λόγο τα παραμύθια και οι ιστορίες.
Η βραδιά κύλησε όμορφα και θέλουμε να πιστεύουμε ότι όλοι περάσαμε υπέροχα. Από τους παρευρισκόμενους, ζητήσαμε να γράψουν ένα σχόλιο για το ψηφιακό μας ημερολόγιο και κάποιοι ανταποκρίθηκαν σε αυτό…και τους ευχαριστούμε.
Με την σειρά μας, παραθέτουμε τα σχόλιά τους για να τα μοιραστούμε μαζί σας!
Αναστασία Μ.: «θυμήθηκα τον τίτλο του τραγουδιού που τόσο μου αρέσει: Σαν παιδί να γελάς!»
Δήμητρα Χ.: «Γεμίζω από χαρά, ανοίγει η καρδιά μου, κάθε που μπαίνω στο παραμυθόσπιτο κι αντικρίζω γελαστούς ανθρώπους να έχουν αφήσει απέξω τις έννοιες και τις σκοτούρες τους, να αφοσιώνονται στις ιστορίες των παραμυθάδων και να ρίχνονται με κέφι στο διασκεδαστικό παιχνίδι ανταλλαγής δώρων! Να είστε καλά και του χρόνου!»
Κατερίνα Π.: «Βρεθήκαμε σε ένα πολύ ζεστό και οικείο περιβάλλον, νιώσαμε σαν να βρισκόμαστε στο σπίτι μας. Ακούσαμε τα υπέροχα παραμύθια τους απολαμβάνοντας τα με ζεστό κρασί και εδέσματα.Το αποκορύφωμα της βραδιάς ήταν όταν όλοι γίναμε μια παρέα και παίζοντας ένα υπέροχο παιχνίδι ανταλλαγής δώρων μεταξύ μας, αφήσαμε όλα τα προβλήματα μας και τις σκέψεις μας πίσω και διασκεδάσαμε απίστευτα. Ευχαριστούμε πολύ τους παραμυθάδες για την υπέροχη βραδιά. Θα σας ακολουθούμε παντού!»
Δώρα Κ.: «Ζωντανεύω τις μνήμες μου τις παιδικές… δραπετεύω σε κόσμους μαγικούς… απαλλάσσομαι από το άγχος… την μιζέρια… την καθημερινότητα… έστω και για λίγο νιώθω να πετάω και να ονειρεύομαι!»
Ράνια Α.: «Παραμυθάδες, ευκαιρία να νιώσουμε ξανά παιδιά, να φανταστούμε εικόνες και άλλες εποχές, να λάβουμε μηνύματα και να χαρούμε, μέσα από την εξιστόρηση των παραμυθιών. Συνοδευμένα με κέρασμα και ανταλλαγή δώρων. Ευχαριστούμε πολύ, για την όμορφη παρουσίαση.»
Λίτσα Τ.: «…γίναμε για λίγο παιδιά, κάτω από την θαλπωρή των Χριστουγέννων και τα υπέροχα παραμύθια…»
Ελένη Γ.: «Ήταν μια βραδιά πολύ ζεστή είχε μια ατμόσφαιρα νοσταλγική με μια γεύση γλυκιάς θαλπωρής. Με γύρισε πίσω σε μνήμες παιδικές με τα παραμύθια και εφηβικές με το παιχνίδι με τα δώρα. Γελάσαμε πολύ, νιώσαμε για λίγο παιδιά… Ευχαριστούμε και περιμένουμε την επόμενη συνάντηση.»
Ελένη Δ.: «Ήταν μια βραδιά που γίνεσαι παιδί. Το παιδί που όλοι έχουμε κρυμμένο μέσα μας και δυσκολευόμαστε να το αποκαλύψουμε από φόβο μήπως μας κρίνουν. Όλοι όμως λαχταρούμε να ζήσουμε το παραμύθι τη ζεστασιά την ξενοιασιά την ανεμελιά και τη χαρά του παιχνιδιού. Αυτό έζησα στο παραμυθόσπιτο. Και είμαι ευγνώμων στους ανθρώπους που με χαρά κι αγάπη μου χάρισαν μια ανέμελη χαρούμενη και τρυφερή βραδιά. Έγινα το παιδί που παίζει και γελά.»
Νικολέτα Π.: «Κάθε φορά που επισκέπτομαι τους παραμυθάδες στον χώρο τους, αισθάνομαι ζεστασιά και οικειότητα. Να σας αποκαλύψω ότι γνωρίζω μόνο έναν εξ αυτών και ανυπομονώ σαν μικρό παιδί, για να έρθει η ώρα της αφήγησης των παραμυθιών. Για μένα είναι μια ώρα απίστευτης σωματικής χαλάρωσης, ενώ στο μυαλό με τα φανταστικά ταξίδια η μία ευχάριστη έκπληξη διαδέχεται την επόμενη. Λατρεύω τα παραμύθια. Λατρεύω παραμυθάδες. Πολλά φιλιά.»
Σίσσυ Β.: «Για μένα η εμπειρία ήταν πρωτόγνωρη, καθώς για πρώτη φορά συμμετείχα σε μια τέτοια βραδιά. Στην αρχή, ο «ενήλικας» εαυτός μου ψιθύριζε πως αυτά είναι για παιδιά! Πολύ γρήγορα όμως, χάρη στην θετική ενέργεια όλης της ομάδας των παραμυθάδων οι ψίθυροι έπαψαν και το «παιδί» που όλοι κρύβουμε μέσα μας αφυπνίστηκε! Έτσι, απόλαυσα τη βραδιά και έφυγα παίρνοντας μαζί μου συναισθήματα ζεστασιάς, συντροφικότητας και ανάταση ψυχής! Παραμυθάδες, σας ευχαριστώ από καρδιάς!»
Μαρία Ζ.: «Όμορφη παρέα σ’ ένα όμορφο περιβάλλον. Δημιουργήσατε μια ζεστή, χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα αναπολώντας παλιές εποχές. Τότε που οι άνθρωποι μαζεύονταν σε παρέες και λέγανε ιστορίες είτε αληθινές είτε φανταστικές.»
Τέτη Κ.: «Λοιπόν στο παραμυθόσπιτο χαλαρώνουμε τοοόσο που αντιστρέφουμε τους ρόλους. Σαν γονείς διαβάζαμε παραμύθια στα παιδιά μας για να κοιμούνται αυτά και να μένουμε εμείς ξύπνιοι! Ευτυχώς εδώ γλυτώνουμε τον ύπνο γιατί περιμένουμε πως και πως να παίξουμε το παιχνίδι με τα δώρα. Σας ευχαριστούμε πολύ γιατί μας σηκώνετε από τους καναπέδες του σπιτιού μας και ερχόμαστε στους πολύ φιλόξενους καναπέδες του παραμυθόσπιτου!»
Βάσω Α.: «Η χριστουγεννιάτικη βραδιά στο παραμυθόσπιτο είναι κάτι που από μέρες πριν με βάζει σε μια γλυκιά αγωνία. Οι άνθρωποι, ο χώρος, το ζεστό κρασί μας υποδέχονται πάντα με φροντίδα κ αγάπη. Σαν να μπαίνεις σε σπίτι αγαπημένων συγγενών. Πιάνω τον εαυτό μου και τους γύρω μου να ακούμε τα παραμύθια γέρνοντας το κεφάλι στο πλάι, με χαμόγελο, με προσήλωση, με νοσταλγία με σκέψεις… Και μετά το παιχνίδι. Τι γέλιο! Σαν μικρά παιδιά! Φεύγω πάντα με την αίσθηση πως αυτό είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων και οι Παραμυθάδες το ξέρουν καλά γιατί το ‘χουν μέσα τους. Προσφορά αγάπης και χαράς!»
Παραμυθάδες:«Σας ευχαριστούμε από καρδιάς που μας στηρίζετε όλα αυτά τα χρόνια και σας θέλουμε δίπλα μας για να συνεχίσουμε μαζί για πολλά περισσότερα ακόμα!»
Η χρονιά για τους Παραμυθάδες τελείωσε ονειρικά καθώς ήμασταν καλεσμένοι στο «ονειρικό χωριό» στην Ελευθερούπολη του Δήμου Παγγαίου. Ο καιρός μπορεί να μας τα χάλασε λίγο αλλά οι μικροί μας φίλοι ήταν απτόητοι αφού το μενού μας είχε παραμυθομαγειρέματα.
Λίγο μετά τις 17:00 λοιπόν η αρχισεφ μας Αδελαΐς μαζί με τους βοηθούς της φόρεσαν τα καπέλα τους σαν γνήσιοι μάγειρες και ξεκίνησαν τα μαγειρέματα. Τα υλικά πολλά και διαφορετικά του κάθε παραμυθιού, το κύριο συστατικό όμως της επιτυχίας σε κάθε «πιάτο» ήταν η αγάπη με την οποία το προσεγγίζουμε.
Κι εμείς όλα αυτά τα χρόνια αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Παντός καιρού να βρισκόμαστε εκεί όπου υπάρχει αγάπη. Σας ευχόμαστε από καρδιάς να είναι μια χρονιά που πάντα οι καλές νεράιδες να κερδίζουν και να μας οδηγούν στο φως.
Συμμετείχαν οι: Ελισάβετ Κεσικιάδου, Μέλη Μίχα, Αδελαΐς Ράπτη, Χρήστος Τσίρκας και Μαρία Χαριζάνη
Οι παραμυθάδες 