Η απάντηση είναι ότι πετάει με μια «σαϊτα». Εδώ και καιρό θέλω να γράψω για το συγκεκριμένο θέμα, κι όλο το αναβάλω…Τέλος οι αναβολές λοιπόν.
Το βιβλίο, υπάρχει για περισσότερο από 1500 χρόνια στη ζωή του ανθρώπου. Προσφέρει γνώση, μόρφωση, ψυχαγωγία…Πόσο προσιτό είναι όμως σήμερα -και δεν αναφέρομαι μόνο στο οικονομικό ζήτημα. Ζούμε στην εποχή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και πληροφορίας. Τα πάντα κινούνται μέσω του διαδικτύου με ταχύτητα που ενδεχομένως να είχε ξεφύγει κι από την φαντασία του Ιούλιου Βερν. Σχεδόν τα πάντα, μπορείς να τα κάνεις από το σπίτι με την χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αυτό έχει τα θετικά αλλά και τα αρνητικά του. Από την μία σε απομονώνει, σε αποξενώνει και σου στερεί την χαρά της κοινωνικοποίησης, της ανταλλαγής συναισθημάτων με τους συνανθρώπους. Υπάρχουν όμως και πράγματα που ούτως ή αλλιώς τα έκανες μόνος, όπως για παράδειγμα να διαβάσεις ένα βιβλίο. Εδώ, το διαδίκτυο εμφανίζεται ως ευεργέτης για τους αναγνώστες, αλλά και ως πονοκέφαλος για τους ιδιοκτήτες βιβλιοπωλείων. Πάντα ένα βιβλίο θα έχει την μοναδική του υπόσταση ως εργαλείο αλλά και ως έκθεμα με τα χρώματα και την μυρωδιά του χαρτιού. Η ανάγνωση ενός συγγραφικού έργου όμως, δεν χρειάζεται πλέον -απαραίτητα- την εκτύπωση.
Ένας καλός φίλος και φίλος των Παραμυθάδων, ο Ηρακλής Λαμπαδαρίου, προχώρησε εδώ και καιρό στην δημιουργία των ψηφιακών εκδόσεων με τον τίτλο «Σαϊτα» στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.saitapublications.gr/. Με την αγάπη του για την γνώση, το διάβασμα και την επικοινωνία με τον αναγνώστη, δίνει καθημερινά τον δικό του αγώνα μαζί με τους συνεργάτες του, να απελευθερώσει έργα συγγραφέων από τα στενά όρια της τυπογραφίας και της έκδοσης και να τα «πετάξει» διαδικτυακά μέσα από την σαϊτο-σελίδα του.
Εκεί, θα βρείτε κι αρκετά παραμύθια για παιδιά, αλλά και για μεγάλους…
Καλή σας ανάγνωση λοιπόν και Ηρακλή καλή δύναμη και καλό κουράγιο.

Τα παραμύθια της προφορικής παράδοσης, αυτά δηλαδή που γαλούχησαν γενιές και γενιές, περνώντας από στόμα σε στόμα, κινδυνεύουν να χαθούν. Τα περισσότερα από αυτά, έχουν καταγραφεί σε διάφορες συλλογές παραμυθιών, αλλά υπάρχουν και πολλά που είναι δημιούργηματα τοπικών παραμυθάδων, γονιών, γιαγιάδων και παππούδων. Αυτά λοιπόν, που δεν κατάφεραν να φτάσουν σε κάποιο τυπογραφείο και να πάρουν την μορφή του βιβλίου, αναζητούμε εμείς ως Ομάδα Μελέτης, Διατήρησης και Διάδοσης του Λαϊκού Παραμυθιού και Παιχνιδιού. Σκοπός μας είναι να τα καταγράψουμε και να τα διαδώσουμε μέσω των δράσεών μας. Είναι η ιστορία μας, η παράδοσή μας, η οποία χρήζει του σεβασμού και της αγάπης μας.
Αρκετοί φίλοι, γονείς, εκπαιδευτικοί, μας έχουν θέσει θέμα σχετικά με την ενημέρωση των δράσεων-εμφανίσεών μας. Κάποιοι, ενώ έχουν υπολογιστή και πρόσβαση στο διαδίκτυο, δεν ενημερώνονται γιατί δεν μπαίνουν συχνά. Μετά από σκέψη και συζήτηση μεταξύ μας, σκεφτήκαμε ως άμεση λύση, την ενημέρωση όσων ενδιαφέρονται να γνωρίζουν τις δράσεις μας, μέσω γραπτών μηνυμάτων στα κινητά τηλέφωνα.






