Posts Tagged With: Χριστός

Κάποτε, σε ένα μικρό χωριουδάκι, τις παραμονές των Χριστουγέννων οι άνθρωποι έκαναν μεγάλες ετοιμασίες για να υποδεχτούν τη γέννηση του Χριστού. Οι γυναίκες ετοίμαζαν γλυκά και κουλουράκια, καθάριζαν και στόλιζαν τα σπίτια τους, οι άντρες έβαφαν τις αυλές και την πλατεία του χωριού και ο ιερέας μαζί με τα μικρά παιδιά έφτιαχναν μία φάτνη στη μέση της εκκλησίας.

Την μέρα των Χριστουγέννων όλοι πήγαιναν στην εκκλησία και ο καθένας άναβε το δικό του κεράκι. Τότε όλη η εκκλησία έλαμπε από το γλυκό τους φως. Ένας-ένας μετά περνούσαν μπροστά από τη φάτνη και άφηναν από ένα δώρο μπροστά στο μικρό Χριστό.

Η μικρή Πεπίτα συνήθιζε, μαζί με τη μανούλα της, να φτιάχνει κουλουράκια και να τα προσφέρει σε ένα μικρό στολισμένο καλαθάκι. Όμως εκείνη την χρονιά τα πράγματα για την οικογένεια της μικρούλας ήταν πολύ δύσκολα. Η μανούλα αρρώστησε και ο πατέρας έφυγε σε άλλη πολιτεία για να δουλέψει και να πληρώσουν τα φάρμακα και το φαγητό της οικογένειας.

Έτσι το πρωί των Χριστουγέννων η Πεπίτα πήγε μόνη της στην εκκλησία, με άδεια χέρια. Ντρεπόταν το καημένο κοριτσάκι και δεν τόλμησε να πλησιάσει στη φάτνη. Κάθησε πίσω πίσω, κρυμμένο σε μία κολόνα. Την έπιασαν τα κλάματα και προσευχόταν στην Παναγία.

Παναγίτσα μου, δεν έχω τίποτε να δωρίσω φέτος στον Χριστούλη. Η μαμά μου είναι άρρωστη και ο μπαμπάς σε άλλη πολιτεία. Σε παρακαλώ, μπορείς να Του πεις ότι τον αγαπώ πολύ και να με συγχωρέσει;

Έκανε τον σταυρό της και κίνησε κλαίγοντας να φύγει για το σπίτι. Άκουσε τότε πίσω της μία γλυκιά φωνή να την ρωτάει:

Γιατί, κοριτσάκι, κλαις μία τόσο χαρμόσυνη μέρα;

Η Πεπίτα γύρισε και είδε μία γριούλα με γλυκό πρόσωπο που έφεγγε σαν το φεγγάρι.

Γιατί δεν έχω τίποτε να δώσω στον μικρό Χριστό.

…της εξήγησε.

Μα εκείνος θέλει μόνο την αγάπη σου και τίποτε παραπάνω! Αλλά, αφού τόσο λαχταράς κάτι να του δωρίσεις, μάζεψε τα φύλλα από εκείνο τον θάμνο και πήγαινε να του τα προσφέρεις.

Το κοριτσάκι έσκυψε και μάζεψε όσα κλαδιά μπορούσε να χωρέσει η μικρή της αγκαλιά. Όταν γύρισε να τα δείξει στη γριούλα, εκείνη είχε εξαφανιστεί. Ποια να ήταν άραγε; Γύρισε λοιπόν ξανά στην εκκλησία και πολύ διστακτικά πλησίαζε στη φάτνη. Οι άνθρωποι κοίταζαν παραξενεμένοι αυτό το περίεργο δώρο. Και μερικοί μάλιστα μουρμούριζαν με περιφρόνηση. Όμως, τι θαύμα. Όταν η μικρή Πεπίτα γονάτισε μπροστά στη φάτνη και ακούμπησε τα κλαδιά κοντά στο μικρό Χριστό, εκείνα άρχισαν να ανθίζουν και να βγάζουν ένα όμορφο λουλούδι που είχε το σχήμα των αστεριών. Με συγκίνηση τότε, όλοι μαζί, γονάτισαν και άρχισαν να ψάλλουν το τροπάριο των Χριστουγέννων. Και η μικρή Πεπίτα κατάλαβε πως σημασία δεν έχει το δώρο να είναι ακριβό αλλά να προσφέρεται με την αγάπη που γεμίζει τις καρδιές!Έτσι το αλεξανδρινό έγινε το λουλούδι των Χριστουγέννων!