Posts Tagged With: Ρουμπελστίλτσκιν

– Παραμύθι των αδερφών Γιάκομπ και Βίλχελμ Γκριμ –

Μετάφραση από τα γερμανικά: Βασιλική Ισαακίδου – Εικονογράφηση: Κρήτη Ισαακίδου

Ήταν κάποτε ένας μυλωνάς που ήτανε φτωχός. Όμως είχε μια όμορφη κόρη. Κάπου συνάντησε τον βασιλιά, πιάσανε κουβέντα και του είπε:

Έγω έχω μια κόρη που ξέρει την τέχνη…να μεταμορφώνει το άχυρο σε χρυσό.

Έτσι ο βασιλιάς κάλεσε αμέσως την κόρη του μυλωνά να έρθει κοντά του και την διέταξε:

Ένα ολόκληρο δωμάτιο γεμάτο με άχυρο μέσα σε μια νύχτα να το μετατρέψεις σε χρυσό κι αν δε μπορείς να το κάνεις… θα πρέπει να πεθάνεις.

Έτσι την έκλεισαν μέσα στο δωμάτιο. Εκεί καθόταν κι έκλαιγε επειδή δεν έβρισκε λύση για να σώσει την ζωή της. Πως θα κατάφερνε το άχυρο να το κάνει χρυσό; Τότε εμφανίστηκε ξαφνικά ενα μικρό ανθρωπάκι που της είπε:

Τι θα μου δώσεις για να κάνω όλο αυτό το άχυρο χρυσό;

Η κοπέλα είχε ένα περιδέραιο που το έδωσε στο ανθρωπάκι και το ανθρωπάκι έκανε αυτό που υποσχέθηκε. Το επόμενο πρωί βρήκε ο βασιλιάς… όλο το δωμάτιο γεμάτο με χρυσό. Όμως η καρδιά του έγινε ακόμα πιο άπληστη κι έτσι άφησε την κόρη του μυλωνά σ’ ένα μεγαλύτερο δωμάτιο γεμάτο μ’ άχυρο να το μετατρέψει κι αυτό σε χρυσό.

Τότε το ανθρωπάκι ξανάρθε. Η κοπέλα του έδωσε το δαχτυλίδι που φορούσε στο χέρι της κι όλα γίνανε αμέσως και πάλι χρυσάφι. Ο βασιλιάς όμως την κλείδωσε και τρίτη φορά τη νύχτα, σ’ ένα τρίτο δωμάτιο που ήταν πολύ μεγαλύτερο απ’ τα άλλα δύο και πιο γεμάτο μ’ άχυρο και της είπε:

Αν τα καταφέρεις κι αυτήν τη φορά θα γίνεις σύζυγος μου.

Τότε τη νύχτα ήρθε ξανά το ανθρωπάκι και της είπε:

Εντάξει θα το κάνω άλλη μια φορά, αλλα θα πρέπει να μου υποσχεθείς οτι θα μου δώσεις το πρώτο παιδί που θ’αποκτήσεις με τον βασιλιά.

Το υποσχέθηκε η κοπέλα, επειδή βρισκόταν σε ανάγκη κι όταν ο βασιλιάς ήρθε, είδε τόσο πολύ χρυσάφι που έκανε την κόρη του μυλωνά…γυναίκα του.

Πέρασε λίγος καιρός, η βασίλισσα γέννησε κι εμφανίστηκε το ανθρωπάκι μπροστά της, απαιτώντας να κρατήσει την υπόσχεση της. Η βασίλισσα παρακαλούσε το ανθρωπάκι να μην της πάρει το παιδί και του πρόσφερε όλα τα πλούτη του βασιλείου, μάταια όμως. Τελικά μετά από πολλά παρακάλια της είπε:

Σε 3 μέρες θα’ ρθω πάλι για να πάρω το παιδί. Αν όμως βρεις τ’ όνομά μου, μπορείς να κρατήσεις το παιδί σου!

Στη συνέχεια η βασίλισσα προσπαθούσε τις πρώτες δύο μέρες να βρει το όνομα. Δεν μπορούσε όμως να το βρει. Δε μπορούσε πια να σκεφτεί άλλα ονόματα κι ήταν λυπημένη! Την 3η μέρα όμως επέστρεψε ο βασιλιάς απ’ το κυνήγι και της είπε ότι προχθές που πήγε για κυνήγι, βαθιά μέσα στο δάσος είδε ένα μικρό σπιτάκι. Μπροστά απ’ το σπιτάκι είδε ένα γελοίο ανθρωπάκι να πηδάει απ’ το ένα πόδι στο άλλο, γύρω-γύρω απ΄την φωτιά και να τσιρίζει:

Σήμερα φουρνίζω…αύριο βράδυ βράζω…. 

Μεθαύριο θα πάω να πάρω…της βασίλισσας το παιδί!

Αχ τι καλά που κανείς δεν ξέρει

πως με λένε Ρούμπελστιλτσχεν!

Όταν το άκουσε αυτό η βασίλισσα έγινε πολυ χαρούμενη. Ήρθε το επικίνδυνο ανθρωπάκι και την ρώτησε:

Βασίλισσα μου, πως με λένε;

Κι αυτή του απάντησε:

Μήπως σε λένε Κόνρατ;

Όχι!

Μήπως σε λένε Χάινριχ;

Όχι!

Μήπως σε λένε Ρούμπελστιλσχεν;

Αυτό στο είπε ο διάβολος…

…τσίριξε το ανθρωπάκι θυμωμένα,έφυγε τρέχοντας και δεν γύρισε πίσω ποτέ ξανά.