Posts Tagged With: Παππούς

Στα άσπρα σου μαλλιά και στην ζεστή αγκαλιά!

Στον παππού και στην γιαγιά ήταν αφιερωμένη η προχθεσινή μας εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις παιδικές βιβλιοθήκες του Αγίου Λουκά και του Τιμίου Σταυρού. «Οι Παραμυθάδες» επισκεπτόμαστε μια φορά το μήνα τις δύο βιβλιοθήκες, με διαφορετικό θέμα πάντοτε και σεργιανίζουμε μαζί με τα παιδιά στα παραμυθένια μονοπάτια της ζωής.

Για τον Οκτώβριο, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τους πιο αγαπημένους ήρωες της παιδικής μας ηλικίας. Τον παππού και την γιαγιά! Κι αυτό, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων που γιορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου.

Στον Άγιο Λουκά…

Του παραμυθο-ανταποκριτή μας, Χρήστου Π. Τσίρκα

Τα παιδιά στην παιδική βιβλιοθήκη του Αγίου Λουκά άρχισαν να συγκεντρώνονται λίγο πριν τις έξι το απόγευμα, πιστά στο μηνιαίο μας ραντεβού. Κάποια από αυτά, «έκαναν δεκτό το αίτημά μας» και ήρθαν παρέα με τις γιαγιάδες τους -δυστυχώς, κανένας παππούς δεν μας τίμησε με την παρουσία του.

Δεν περιμέναμε πολύ -πέρα από το συνηθισμένο ακαδημαϊκό τέταρτο- και η υπεύθυνη της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας, Κατερίνα Κουμανίδου, αφού καλησπέρισε τα παιδιά, στη συνέχεια τα μίλησε για την Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων.

Κι ύστερα, ήρθε η ώρα για τα παραμύθια. «Ο γέρος και τα τρία αδέρφια», «Το φιδάκι» και «Ο παππούς πετάει» ταξίδεψαν τα παιδιά στον κόσμο των όμορφων ιστοριών. Αμέσως μετά, στρωθήκαμε με τα παιδιά να κατασκευάσουμε ένα ενθύμιο που θα μας θυμίζει αφενός τη συγκεκριμένη μέρα και αφετέρου τα αγαπημένα πρόσωπα με τα κατάλευκα μαλλιά -κάποτε- και την ζεστή αγκαλιά… τον παππού και την γιαγιά δηλαδή!

Το απόγευμα της Τετάρτης πέρασε πολύ όμορφα και στο τέλος χαιρετηθήκαμε και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τον Νοέμβριο!

Στον Άγιο Λουκά συμμετείχαν οι παραμυθάδες: Κούφτα Γεσθημανή, Σιδηροπούλου Κωνσταντίνα και Τσίρκας Χρήστος!

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Στον Τίμιο Σταυρό…

Του παραμυθο-ανταποκριτή μας Απόστολου Τσομπανόπουλου

Όπως περιέγραψε και ο παραμυθο-ανταποκριτής μας στο προηγούμενο ρεπορτάζ κείμενο, πιστοί στο μηνιαίο ραντεβού μας, βρεθήκαμε και στην άλλη παιδική βιβλιοθήκη του δήμου Καβάλας, στον Τίμιο Σταυρό δηλαδή, παρέα με τους μικρούς και μεγάλους μας φίλους και με τα παραμύθια «Ο παππούς ψωνίζει τα λαχανικά», «Η πολυθρόνα της γιαγιάς», «Ο παππούς και η αχλαδιά», «Η καλόκαρδη νεράιδα της πορτοκαλιάς», «Το φιδάκι» και, στο τέλος, το «Πόσο αξίζει το μυαλό των γέρων».

Μετά την ανάγνωση των παραμυθιών, συγκεντρωθήκαμε κι εμείς γύρω από τα τραπέζια, πιάσαμε χαρτί, ψαλίδι, κόλλα, μπογιές και μαρκαδόρους και ζωγραφίσαμε τα πρόσωπα των αγαπημένων μας παππούδων και γιαγιάδων.

Στην παραμυθο-ομάδα του Τιμίου Σταυρού συμμετείχαμε οι: Μέλη Μίχα, Αρετή Τσιφλίδου και Απόστολος Τσομπανόπουλος.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Πόσες φορές δεν έχουμε νιώσει τα γλύκα χάδια του παππού και της γιαγιάς στη ζεστή τους αγκαλιά;

Πόσες φορές οι καλές συμβουλές τους, τα παραμύθια στην αγκαλιά τους και όλες οι όμορφες στιγμές που περνάμε μαζί τους δεν μας γεμίζουν όμορφα συναισθήματα;

Η 1η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων.

Τιμώντας, λοιπόν, τα λατρεμένα πρόσωπα του παππού και της γιαγιάς θα βρεθούμε στις Παιδικές Βιβλιοθήκες του Τιμίου Σταυρού και του Αγίου Λουκά την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015 στις 18:00-20:00.

Περιμένουμε όλους τους μικρούς μας φίλους για να τους πούμε παραμύθια του παππού και της γιαγιάς!

Όποιο παιδάκι θέλει, ας έρθει παρέα με τον παππού ή την γιαγιά ή και με τους δυό, για να μοιραστούμε όλοι μαζί, εικόνες και θύμησες από τα παλιά!

Πρωτόγνωρη και αλλιώτικη η χθεσινή μας δράση. Επίσκεψη στο Πουλίδειο Γηροκομείο της πόλης μας.

Εδώ και πολύ καιρό κλωθογυρνούσε στις σκέψεις μας η ιδέα να επισκεφθούμε τους ηλικιωμένους ένοικους του γηροκομείου με στόχο να καταγράψουμε παραμύθια που πιθανόν να θυμόντουσαν από την παιδική τους ηλικία. Έτσι λοιπόν αφού πήραμε την έγκριση του Δ.Σ. της Φιλοπτώχου Αδελφότητας, χθες Δευτέρα 20 Ιουλίου στις 18:30, διαβήκαμε την πόρτα του γηροκομείου. Μας οδήγησαν στον χώρο της τραπεζαρίας όπου με ευχάριστη έκπληξη διαπιστώσαμε πως οι γέροντες που μας περίμεναν ήταν περισσότεροι από το αναμενόμενο. Τους εξηγήσαμε για ποιον σκοπό βρισκόμασταν κοντά τους και στην λέξη παραμύθι νοσταλγικά χαμόγελα γλύκαναν τα πρόσωπα των περισσοτέρων. Χωριστήκαμε σε μικρές ομάδες και ζητήσαμε να μας πούνε τι θυμόντουσαν από την παιδική τους ηλικία.

Υπήρχαν άτομα που τους αφηγούνταν παραμύθια; Ήταν ο παππούς, η γιαγιά, οι γονείς, κάποιο άλλο πρόσωπο ίσως; Σε ποιους χώρους γινόταν η αφήγηση;

Στις περισσότερες περιπτώσεις η γιαγιά ήταν αυτή που επωμιζόταν τον ρόλο του παραμυθά. Το δωμάτιο που είχε την θερμάστρα ή το τζάκι αλλά και οι χώροι που γινόταν το παστάλιασμα των καπνών ήταν οι χώροι που οι οικογένειες και οι παρέες ταξίδευαν στα μονοπάτια των παραμυθιών.

Πολλοί ήταν αυτοί που θυμήθηκαν και παραδοσιακά παιχνίδια. Τους υποσχεθήκαμε ότι θα τους επισκεφθούμε κι άλλες φορές για να μπορέσουμε να κάνουμε καταγραφή όσων μπορούν να θυμηθούν και να μας πουν.

Βέβαια υπήρχαν και κάποιοι που με πίκρα μας είπανε ότι δεν άκουσαν ποτέ παραμύθια. Τα χρόνια ήταν δύσκολα, πονεμένα, φτωχικά. Οι μεγάλοι με βαρύ μόχθο προσπαθούσαν να επιβιώσουν και δεν περίσσευε καιρός και διάθεση για παραμύθια στα μικρά της οικογένειας. Παρόλα αυτά δεν απομακρύνθηκαν από την συντροφιά μας. Έμειναν πλάι μας ακούγοντας με ευγένεια όσους είχαν κάτι να μας πούνε. Με χαρά καταλάβαμε ότι και οι κυρίες του συμβουλίου αλλά και το προσωπικό ήταν κι αυτοί κοντά μας πλαισιώνοντας με πολύ στοργή και φροντίδα τους ηλικιωμένους.

Κανείς δεν έφερε αντίρρηση όταν τους παρακαλέσαμε να βγούμε μια φωτογραφία όλοι μαζί. Και πάνω που στηθήκαμε, έτοιμοι και χαμογελαστοί, μια αναπάντεχη παρεμβολή του κυρ Παναγιώτη άλλαξε όλο το σκηνικό.

Σ’ αγαπώώώ… σ’ αγαπώ γιατί είσ’ ωραία… σ’ αγαπώ γιατ’ είσ’ ωραία… σ’ αγαπώ γιατ’ είσαι συ…

Η φωνή του γλυκιά μας παρέσυρε όλους και τον ακολουθήσαμε όχι μόνο σ’ αυτό αλλά και σε πολλά άλλα που ακολούθησαν. Γέλια, τραγούδια, ένα απρόσμενο βαλσάκι, μια στροφή ζεμπέκικου, ένα ξαφνικό τετράστιχο…….κι έγιναν όλα μαγικά. Χέρια απλωνόταν και μας χάιδευαν.

Ευχαριστούμε, να ξανάρθετε, περάσαμε όμορφα

…λόγια που μας ακολουθούσαν μέχρι που φτάσαμε στην πόρτα.

Φύγαμε τόσο συγκινημένοι και χαρούμενοι που χαμογελούσαμε όπως τα μικρά παιδιά που αποκοιμούνται λίγο πριν η γιαγιά τελειώσει το παραμύθι. Υποσχεθήκαμε και στους εαυτούς μας πως γρήγορα θα ξαναβρεθούμε κοντά τους γιατί, περάσαν αυτοί καλά αλλά κι εμείς περάσαμε καλύτερα.

Συμμετείχαν οι Παραμυθάδες: Ελπίδα Βοΐκογλου, Τάσος Καπατζιάς, Αδελαΐς Ράπτη, Αρετή Τσιφλίδου και Απόστολος Τσομπανόπουλος

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.