Posts Tagged With: καράβι

Του παραμυθο-ανταποκριτή μας, Χρήστου Π. Τσίρκα

Παραμονή της Αγίας Βαρβάρας, 3 του Δεκέμβρη. Μέλη της Ομάδας μας αλλά και φίλοι κινήσαμε για την γειτονική μας πόλη, την Δράμα, που έχει φορέσει τα γιορτινά της. Άρχισε ήδη να σκοτεινιάζει όταν φτάσαμε και στην εκκλησία τελούνταν ο πανηγυρικός εσπερινός. Κόσμος πολύς περίμενε καρτερικά για να ανάψει το κερί του μα και κόσμος πολύς βρισκότανε περιμετρικά της λίμνης κρατώντας στα χέρια τους ο καθένας το δικό του καραβάκι. Μέσα σε αυτούς κι εμείς.

Το καράβι μας τύπου γαλέρα, που κατασκεύασε η φίλη μας Σταυρούλα, πέρασε στα χέρια της καλής μας Μέλης η οποία και το εναπόθεσε στα γαλήνια νερά της λίμνης και με ένα απαλό χάδι για σπρώξιμο, το άφησε να ξεκινήσει το μικρό του ταξίδι.

Την ίδια στιγμή, πέταξαν από τις ψυχές μας, ευχές για όλο τον κόσμο αλλά και για τον καθένα μας προσωπικά.

Χρόνια πολλά και καλά, καλές γιορτές σε όλους!

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Τις προηγούμενες μέρες ολοκληρώθηκε η κατασκευή στα ναυπηγεία «Παναγιωτίδου Στ. – Μίχα Αλ.» του παραμυθοκάραβου που θα σηκώσει άγκυρα την Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου στην λίμνη της Αγίας Βαρβάρας στην Δράμα στέλνοντας μία και μόνο ευχή: Αγάπη.

Είναι η δεύτερη χρονιά που «Οι Παραμυθάδες» θα δώσουμε το παρόν στο έθιμο που λαμβάνει χώρα στην όμορη πόλη. Το καράβι μας που με αγάπη και όρεξη κατασκεύασαν η Σταυρούλα Παναγιωτίδου και Αλέξης Μίχας είναι τύπου γαλέρας, βγαλμένο από τις μαγικές εικόνες των παραμυθιών. Βρίσκεται ήδη στις εγκαταστάσεις της Ομάδας μας και την Δευτέρα θα ξεκινήσει το παρθενικό του -και μοναδικό- ταξίδι, παραμονή της γιορτής της Αγίας Βαρβάρας.

Σχετικά με το έθιμο…

Από που προέρχεται όμως το έθιμο και ποιος θρύλος κρύβεται από πίσω. Η νηπιαγωγός Σοφία Καλαμακίδου, γράφει μεταξύ άλλων σε άρθρο που δημοσιεύεται στον ιστότοπο drama-tika.blogspot.com:

«…Σύμφωνα με το θρύλο που τυλίγει τις πηγές της πόλης, όταν το 1830 η Δράμα κατακτήθηκε από τους Τούρκους, το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας γκρεμίστηκε για να χτιστεί στη θέση του ένα τζαμί. Τα σχέδια των κατακτητών όμως άλλαξαν… ανήμερα της Αγίας Βαρβάρας η περιοχή πλημμύρισε με νερό και έτσι το τζαμί δεν χτίστηκε ποτέ. Από τότε η Αγία Βαρβάρα έγινε η πολιούχος της Δράμας και ακριβώς απέναντι από τη λίμνη με τα θεμέλια, χτίστηκε η καινούρια εκκλησία που αφιερώθηκε στην Αγία που έσωσε το εκκλησάκι της. Έκτοτε, στις 4 του Δεκέμβρη κάθε χρόνο η πόλη μας τιμά τη μνήμη της πολιούχου της.

Το θρύλο αυτό ακολούθησε το έθιμο με τα καραβάκια, οι εκδοχές του οποίου είναι δύο. Σύμφωνα με την πρώτη, την παραμονή της Αγίας Βαρβάρας μετά τη λιτανεία, ο κόσμος έστελνε στο βυθισμένο εκκλησάκι το κεράκι του για την Αγία πάνω σε ένα σανίδι από ξύλο.

Η δεύτερη εκδοχή βασίζεται στο ότι η Αγία Βαρβάρα εκτός από προστάτιδα του πυροβολικού ήταν και η προστάτιδα των κοριτσιών που τις φυλούσε από τη γλωσσοφαγιά και βοηθούσε τα «τυχερά» του γάμου τους. Έτσι όλα τα ελεύθερα κορίτσια στις 3 του Δεκέμβρη, κατά τη διάρκεια του εσπερινού και μόλις σκοτείνιαζε, άναβαν κεριά στον ανατολικό τοίχο της λίμνης. Κάποιες κοπέλες έβαζαν τα κεράκια τους πάνω σε σανίδες ξύλου και μαζί με μια ευχή τα έστελναν στο βυθισμένο εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας. Η πορεία της σανίδας στη λίμνη έδειχνε αν η ευχή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Αν το κεράκι έσβηνε θεωρούνταν αποτυχία αλλά η ελπίδα έμενε, καθώς το επόμενο πρωί όλα τα κορίτσια κατέφθαναν και πάλι στη λίμνη για να πλυθούν με το νερό που η Αγία Βαρβάρα είχε αγιάσει το προηγούμενο βράδυ.

Τα χρόνια που πέρασαν από τότε είναι πολλά και οι εποχές εκείνες έφυγαν ανεπιστρεπτί. Και όμως το έθιμο με τα κεράκια στη λίμνη έμεινε. Μόνο που τα κεράκια τώρα ταξιδεύουν πάνω σε καράβια φτιαγμένα από παιδικά χεράκια, δημιουργώντας μια πανέμορφη και μοναδική ατμόσφαιρα. Ότι καιρό και να έχει, χιόνι, βροχή ή τσουχτερό κρύο πάντα στις 3 Δεκεμβρίου μόλις σουρουπώσει οι μικροί καραβοκύρηδες βρίσκονται στις θέσεις τους και καμαρώνουν το καράβι τους μέχρι να καεί ή να πλεύσει μακριά μαζί με τα υπόλοιπα. …»

(Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο πατώντας εδώ)

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Στις δύο παιδικές βιβλιοθήκες του δήμου Καβάλας βρεθήκαμε προχθές Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιώντας την πρώτη μας εκδήλωση για τη νέα φθινοπωρινή περίοδο. Το θέμα μας ήταν η Θάλασσα με αφορμή την Παγκόσμια Ναυτική Ημέρα που γιορτάζεται κάθε χρόνο την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου. Αρκετά παιδιά ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, με αποτέλεσμα να περάσουμε ένα υπέροχο και δημιουργικό απόγευμα.

Οι παιδικές βιβλιοθήκες

Το καλοκαίρι μας αποχαιρετά σιγά-σιγά. Τα σχολεία ανοίξανε και τα παιδιά μπαίνουν κι αυτά στους νέους ρυθμούς. Με μεγάλη μας χαρά, πληροφορηθήκαμε πριν λίγο καιρό, ότι θα επαναλειτουργήσουν οι παιδικές βιβλιοθήκες, οι οποίες ήταν κλειστές από τον Ιούλιο του 2014. Οι παιδικές βιβλιοθήκες -που είναι τρεις- είναι παραρτήματα της κεντρικής. Μία στην περιοχή του Βύρωνα, μία στον Άγιο Λουκά και, τέλος, μία στον Τίμιο Σταυρό. Η τελευταία είχε κλείσει από το 2013.

Εδώ και λίγες μέρες ξεκίνησαν την λειτουργία τους στον Άγιο Λουκά και στον Τίμιο Σταυρό και οι Παραμυθάδες αποδεχτήκαμε την πρόσκληση της βιβλιοθηκονόμου και προϊσταμένης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας, Κατερίνας Κουμανίδου, ώστε να πλαισιώσουμε με δράσεις το πρόγραμμα της χρονιάς.

Για τον Σεπτέμβριο, αποφασίσαμε να έχουμε σαν θέμα την θάλασσα, μιας και την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ναυτική Ημέρα, όπως καθιερώθηκε από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ – Πηγή). Στόχος της είναι να εστιάσει την προσοχή στη σημασία της ναυτιλίας, της ασφάλειας στη θάλασσα και στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες προκειμένου να πραγματοποιήσουμε την δράση και στις δύο βιβλιοθήκες την ίδια μέρα και ώρα… και το πρόγραμμα ξεκινάει με παραμύθια, τραγούδια, παιχνίδια και κατασκευές… έτσι διασκεδάζουν οι Παραμυθάδες.

Στην παιδική βιβλιοθήκη του Τίμιου Σταυρού

Της Παραμυθο-ανταποκρίτριας Μέλης Μίχα!

Ένα μοναδικό ταξίδι ξεκίνησε την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015 με επιβάτες όμορφες παιδικές φατσούλες. «Καπετάνιος» μας τα παραμύθια και «καράβι» μας οι Παιδικές Βιβλιοθήκες της Καβάλας. Ήμασταν στην ευχάριστη θέση να ανοίξουμε τη νέα σεζόν σε μία Παιδική Βιβλιοθήκη που για χρόνια ήταν κλειστή. Παιδικές φωνούλες έδωσαν ζωή στις άψυχες βιβλιοθήκες που για καιρό αναζητούσαν συντροφιά.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ναυτική Ημέρα στις 24 Σεπτεμβρίου, μιλήσαμε για τη Ναυτιλία και τη σημασία των όρων της. Εκπλαγήκαμε όταν είδαμε πως τα παιδιά γνώριζαν περισσότερα πράγματα και από εμάς τους ίδιους! Ξεκινήσαμε λοιπόν το μαγικό ταξίδι στην χώρα των Παραμυθιών με τον μοναδικό τρόπο που μόνο τα παραμύθια γνωρίζουν και διαβάσαμε τα εξής παραμύθια: «Οι γοργόνες και το παλικάρι», «Γιατί η θάλασσα είναι αλμυρή», «Γιατί τα ψάρια δεν μιλούν», «Ο Κίμωνας σε αποστολή διάσωσης» και 2 ιστορίες με το θεό Ποσειδώνα.

Μετά την αφήγηση τα μεγάλα παιδιά συμπλήρωσαν την ακροστιχίδα της Ναυτιλίας ενώ τα μικρά ξεκίνησαν να κατασκευάζουν καραβάκια από χαρτί. Με τα καραβάκια στα χέρια τραγουδήσαμε και χορέψαμε το γνωστό σε όλους «Βγαίνει η βαρκούλα του ψαρά». Τέλος, παροτρύναμε τα παιδιά να γίνουν μέλη της Παιδικής Βιβλιοθήκης ώστε να μπορούν να διαβάζουν ελεύθερα βιβλία και να διευρύνουν τη φαντασία τους.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Ναύτες οι Παραμυθάδες: Μίχα Μέλη, Ράπτη Αδελαϊδα, Τσιφλίδου Αρετή, Τσομπανόπουλος Απόστολος και Χαριζάνη Μαρία.

Στην παιδική βιβλιοθήκη του Αγίου Λουκά

Του Παραμυθο-ανταποκριτή μας Χρήστου Τσίρκα!

Λίγο μετά τις 6 το απόγευμα, παιδικές φωνές άρχισαν να ηχούν ξανά στους χώρους της παιδικής βιβλιοθήκης του Αγίου Λουκά που στεγάζεται στο Πολυκέντρο. Κάποιες φατσούλες μας ήταν γνώριμες από τα προηγούμενα χρόνια, ενώ είχαμε και νέα παιδιά που πλέον μπήκαν στην παρέα μας.

Η υπεύθυνη της Δημοτικής βιβλιοθήκης Καβάλας Κατερίνα Κουμανίδου, καλησπέρισε τους μικρούς αλλά και τους μεγάλους φίλους που παραβρέθηκαν και τους ζήτησε να στηρίξουν τις παιδικές βιβλιοθήκες και την λειτουργία τους.

Το πρόγραμμά μας ξεκίνησε με μια μικρή αναφορά στην Παγκόσμια Ναυτική Ημέρα, αλλά και στον πλούτο της θάλασσας. Έπειτα, άρχισε να ξετυλίγεται η κόκκινη κλωστή από την ανέμη και τα παραμύθια «γέμισαν» τον  χώρο με εικόνες. «Η κυρά της θάλασσας», «Το χατήρι», «Ο ψαράς και το μπουκάλι» και τέλος το «Ο ψαράς και το χρυσόψαρο».

Στην συνέχεια, η μικρή Χρύσα, μας χάρισε όμορφες μελωδίες με την φλογέρα της, ενώ αμέσως μετά, παίξαμε ένα «θαλασσινό» σταυρόλεξο. Με τη λέξη «Ναυτιλία» (κάθετα), ζητούσαμε οχτώ οριζόντιες (για κάθε ένα γράμμα της). Για παράδειγμα, στην πρώτη: «Πώς λέγεται η αστυνομία της Θάλασσας;». Στην δεύτερη: «Χώρος αποθήκευσης στο πλοίο». Στην τρίτη: «Πώς λέγεται το πίσω μέρος του πλοίου;». Στην πέμπτη: «Πώς λέγονται τα παράθυρα στα πλοία;».

Δεν θέλαμε όμως να διώξουμε τα παιδιά με άδεια χέρια. Έτσι, για το τέλος, αποφασίσαμε να γίνουμε βιομήχανοι και πλοιοκτήτες όλοι μας και χαρίσαμε καράβια… για την ακρίβεια, ο καθένας έκανε το δικό του, με χαρτί και μπογιές. Όλοι φύγαμε με ένα καράβι. Μερικοί φύγανε και με δύο. Καράβια με χρώμα γαλανό, που όμως δεν θα πέσουν στο νερό. Θα μείνουν σε κάποια γωνιά του δωματίου για να μας θυμίζουν το όμορφο απόγευμα!

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Συμμετείχαν οι Παραμυθάδες: Καπατζιάς Τάσος, Κούφτα Γεσθημανή, Μπουγά Μαρία και Τσίρκας Χρήστος.  http://www.paramythades.org