Posts Tagged With: Καλοκαίρι

Στη Λεύκη το πρώτο πικ νικ για το καλοκαίρι του 2015

Posted on 14 Ιουλίου 2015 by Χρήστος Τσίρκας

Την περασμένη Κυριακή πραγματοποιήσαμε το πρώτο μας πικ νικ για το καλοκαίρι του 2015. Η εξόρμησή μας έγινε στο χωριό Λεύκη του νομού Καβάλας. Κάτω από την γραφική γέφυρα, στη σκιά των δέντρων, στρώσαμε τα κιλίμια μας και στήσαμε τα πράγματά μας. Αρχικά καφές και εξερεύνηση του χώρου. Έπειτα παιχνίδια. Μπάλα, χαρτιά και παιχνίδια ικανοτήτων. Οι λάτρεις της φωτογραφίας βρήκαν ευκαιρία να «φυλακίσουν» στις φωτογραφικές μηχανές τους αρκετά όμορφα τοπία, αλλά και ξεχωριστές στιγμές των παραμυθάδων. Δεν έλειψαν βέβαια κι αυτοί που θέλησαν να γίνουν και πάλι παιδιά, με αποτέλεσμα να προσπαθούν για ώρα να σκαρφαλώσουν σε κάποιο δέντρο…μέχρι που τα κατάφεραν τελικά!

Κι ενώ τα τζιτζίκια είχαν επιδοθεί στο δικό τους τραγούδι, κάποιος από εμάς, θέλησε να τα συνοδεύσει και καταφέραμε να συνυπάρξουμε αρμονικά, τζιτζίκια και άνθρωποι.

Κι ύστερα φαγητό, ποτά, αναψυκτικά και γλυκά.

Κι όταν όλα τελειώσανε, καθαρίσαμε το χώρο, ακόμα και τα σκουπίδια που βρήκαμε εκεί μόλις φτάσαμε.

Επόμενο πικ νικ σύντομα και κάπου αλλού. Περιμένουμε κι εσάς για να περάσουμε όλοι μαζί, καλά, φιλικά, με γέλιο και παιχνίδι…όπως περνούσανε και παλιά!

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Categories: Τα νέα μας | Ετικέτες: πικ-νικ,Καβάλα,Καλοκαίρι,Λεύκη | Σχολιάστε

Αποχαιρετώντας το καλοκαίρι του 2013!

Posted on 28 Αυγούστου 2013 by Χρήστος Τσίρκας

Τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου διανύουμε και βρισκόμαστε εν αναμονή του Φθινοπώρου. Μιας εποχής που θα σηματοδοτήσει για εμάς στην ομάδα των Παραμυθάδων, ένα νέο ξεκίνημα, ελπιδοφόρο και αρκετά δημιουργικό. Καταρχήν, θα μεταφέρουμε κάποιες από τις δράσεις μας στον δικό μας πλέον χώρο. Μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καβάλας, μας έχει παραχωρηθεί χώρος, προκειμένου να στεγάσουμε τις δράσεις μας. Πρόβες, εργαστήρια, συναντήσεις και συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου μας.

Σε αυτόν τον χώρο, θα ξεκινήσουμε άμεσα τις πρόβες μας για τα χειμωνιάτικα παραμύθια με τα οποία θα επισκεφτόμαστε Δημοτικά Σχολεία, Συλλόγους, Ιδρύματα κι όπου αλλού κληθούμε.

Θα συνεχίσουμε τις εβδομαδιαίες επισκέψεις μας στο Ίδρυμα Προστασίας του Παιδιού (παιδόπολη) με σκοπό την ψυχαγωγία και απασχόληση των παιδιών. Καθιερώνουμε επισκέψεις στις παιδικές βιβλιοθήκες του δήμου Καβάλας, με συγκεκριμένη θεματολογία κάθε φορά, αλλά και κάποιο σχετικό εργαστήρι. Ξεκινάμε το πρώτο διαδικτυακό παιχνίδι που σχεδίασε για εμάς ο Απόστολος Τσομπανόπουλος και που βασίζεται στα παραμύθια που έχουμε αναρτημένα στην σελίδα μας (σύντομα θα ανακοινώσουμε περισσότερα).

Σε αυτά και άλλα πολλά, θα χρειαστούμε την ηθική στήριξη των μελών και φίλων μας, προκειμένου να δώσουμε στα παιδιά, έναν διαφορετικό τρόπο ψυχαγωγίας, διασκέδασης και απασχόλησης.

Αποχαιρετώντας λοιπόν το καλοκαίρι, το τόσο παραγωγικό για εμάς, σας καλούμε να γιορτάσουμε. Η ιδέα είναι να βρεθούμε μια Κυριακή του Σεπτεμβρίου – που θα την ορίσουμε με δημοσκόπηση – σε κάποιον χώρο – που επίσης θα ορίσουμε. Να βρεθούμε λοιπόν και να γιορτάσουμε, με μουσική, φαγητό, χορό, παραμύθια και παιχνίδια.

Η δημοσκόπηση ξεκινάει και σας περιμένουμε όλους…

Στο πρώτο πεδίο, θα πρέπει να αποφασίσουμε για το ποια Κυριακή θέλουμε να βρεθούμε. Εξυπακούεται ότι η πλειοψηφία κερδίζει!

Αφού τα βρούμε στην Κυριακή, θα πρέπει να δούμε και τον χώρο που θα μας φιλοξενήσει. Στην παρακάτω δημοσκόπηση, ακολουθούν ενδεικτικά κάποιοι χώροι. Μπορείτε όμως να προτείνετε κι εσείς κάποιον χώρο, είτε αφήνοντας το σχόλιό σας εδώ, είτε στην δημοσκόπηση που υπάρχει στο fb.

Σας ευχαριστούμε κι ελπίζουμε να τα πούμε από κοντά….καλό Φθινόπωρο!!!

Categories: Λοιπά | Ετικέτες: Καβάλα,Καλοκαίρι | Σχολιάστε

Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας

Posted on 22 Σεπτεμβρίου 2012 by Θεοδώρα Βαβαλέσκου

Μύθος του Αισώπου –

Κάποτε ήταν ένα τζιτζίκι και ένα μυρμήγκι. Το τζιτζίκι είχε φτιάξει την φωλιά του στα κλαδιά ενός δέντρου ενώ το μυρμήγκι στις ρίζες του.

Ήταν καλοκαίρι και μόλις ανέτειλε ο ήλιος, το μυρμήγκι ξεκινούσε την εργασία του. Έβγαινε από την φωλιά του και έψαχνε να βρει διάφορους σπόρους. Όταν έβρισκε κάποιον, τον φορτωνόταν στην πλάτη και τον μετάφερε στην φωλιά του όπου τον αποθήκευε. Μερικές φορές οι σπόροι ήταν τόσο μεγάλοι που έπρεπε να τους κομματιάσει πριν τους μεταφέρει και αυτό σήμαινε διπλάσιο κόπο για το μυρμήγκι. Εργαζόταν από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου.

Από την άλλη μεριά το τζιτζίκι, ξυπνούσε αφού είχε σχεδόν μεσημεριάσει. Έβγαινε από την φωλιά του και αφού έτρωγε κάτι πρόχειρα, έπιανε το τραγούδι που μερικές φορές το συνέχιζε ακόμα και μετά τα μεσάνυκτα. Εκτός από το να τρώει και να τραγουδάει δεν έκανε τίποτα άλλο όλη μέρα. Τι όλη μέρα δηλαδή, την μισή μέρα αφού όπως είπαμε ξυπνούσε το μεσημεράκι.

Έτσι περνούσαν οι μέρες η μία μετά την άλλη και ήρθε ο καιρός που έφυγε το καλοκαίρι και έδωσε την θέση του στο φθινόπωρο. Ο ουρανός συννέφιασε, ψιλή βροχή άρχισε να πέφτει και τα φύλλα τον δέντρων ένα ένα ξεράθηκαν και έπεσαν στην γη.

Το μυρμήγκι έχοντας αρκετές προμήθειες για να περάσει μέχρι την άνοιξη, καθόταν και απολάμβανε τον ήχο που έκαναν οι σταγόνες της βροχής καθώς έπεφταν πάνω στα ξερά φύλλα. Από την άλλη μεριά, το τζιτζίκι έψαχνε απεγνωσμένα να βρει κάτι να φάει αλλά δεν υπήρχε τίποτα αφού όλα τα φύλλα, όπως είπαμε, είχαν ξεραθεί. Μην αντέχοντας άλλο την πείνα, πήγε στον γείτονα του, το μυρμήγκι, και του είπε:

– Καλέ μου γείτονα, σε παρακαλώ, δώσε μου κάτι να φάω γιατί όλα τα φύλλα έχουν ξεραθεί και δεν υπάρχει τροφή πουθενά.

– Καλά, όλο το καλοκαίρι τι έκανες;

…ρώτησε το μυρμήγκι.