Την Κυριακή 19 Μαΐου ήταν η τελευταία Κυριακή -για την περίοδο αυτή- που επισκέφτηκαν το παραμυθόσπιτό μας οι «φόβοι μας». Το τελευταίο μας θέμα ήταν η απώλεια. Λίγο πριν τις 11 λοιπόν άρχισαν να φτάνουν οι μικροί θαρραλέοι φίλοι μας.
Η συνάντηση μας ξεκίνησε με μια μικρή συζήτηση για το πως νιώθουμε όταν χάνουμε κάτι που αγαπάμε πολύ. Αφού διαπιστώσαμε ότι όλοι μας είμαστε αρκετά ψύχραιμοι άρχισαν τα παραμύθια όπου μέσα από αυτά εδώ και εφτά μήνες προσπαθούμε να αποδεχτούμε τους φόβους μας!
Πρώτη ξεκίνησε η Ζώη μας, όπου μας διηγήθηκε την ιστορία «η πούλια κι ο αυγερινός» που έμειναν ενωμένοι μέχρι το τέλος και παραμένουν ζωντανοί λάμποντας κάθε βράδυ ψηλά στον ουρανό.
Σειρά είχε ο Χρήστος και το παραμύθι «το ποντικάκι ο πιστός φίλος» όπου μας έμαθε πως η ζωή συνεχίζεται και πρέπει να την ζούμε!
Και τέλος η Αρετή παρατήρησε μέσα από το παραμύθι «το κάστρο της αθανασία» πως κανένας δεν μπορεί να μείνει αθάνατος και πως δεν είναι αυτό που πρέπει να ζητάμε.
Λίγο πριν ξεκινήσει η κατασκευή μας η Αδελαΐδα μας επιφύλαξε μια όμορφη έκπληξη. Μας τραγούδησε την ιστορία του «σκληρόκαρδου κηπουρού» που στο σπίτι του ούτε λουλούδια άνθιζαν, ούτε πουλιά κελαηδούσαν, μέχρι που ένα φίδι τον δάγκωσε και τον άφησε νεκρό και από εκείνη την στιγμή τα λουλούδια άνθισαν και τα πουλιά κελάηδησαν.
Αμέσως μετά καθίσαμε στα θρανία και σειρά είχε μια ιδιαίτερη κατασκευή. Φτιάξαμε μπαλάκια αντί-stress με αλεύρι για να τα παίζουμε κάθε φορά που φοβόμαστε ή αγχωνόμαστε.
Η μέρα μας έκλεισε με αγκαλιές και φιλιά και με την υπόσχεση πως θα ξαναειδωθούμε!
Σας ευχαριστούμε πολύ που αγκαλιάσατε αυτή μας τη δράση!
Ραντεβού ξανά στο παραμυθόσπιτό μας από Σεπτέμβριο! Καλό καλοκαίρι!
Συμμετείχαν οι παραμυθάδες: Ελισάβετ Κεσικιάδου, Μέλη Μίχα, Μαρία Μπουγά, Αδελαΐδα Ράπτη, Ζωή Τσαπανίδου, Χρήστος Πασ. Τσίρκας, Αρετή Τσιφλίδου και Μαρία Χαριζάνη.
Οι παραμυθάδες 