«Το όνειρο των παιδιών γίνεται πραγματικότητα!» του μαθητή δημοτικού Παναγιώτη Γραμματικόπουλου!

Το παρακάτω παραμύθι συμμετείχε στον διαγωνισμό συγγραφής παραμυθιού που συνδιοργανώσαμε «Οι Παραμυθάδες» και η Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας «Βασίλης Βασιλικός» με την υποστήριξη του Δήμου Καβάλας.

Γράφτηκε και εικονογραφήθηκε από τον μαθητή δημοτικού, Παναγιώτη Γραμματικόπουλο! Οι ζωγραφιές του επεξεργάστηκαν ελαφρά από εμάς λόγω της αλλοίωσης που υπέστησαν από την «τηλεμεταφορά» τους

(Για να δείτε την μετάδοση των αποτελεσμάτων πατήστε εδώ)

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παραμυθιού ή και μέρος αυτού και η όποια χρήση ή εκμετάλευσή του χωρίς την έγκριση του/των δημιουργού/ών.

«Το όνειρο των παιδιών γίνεται πραγματικότητα!»

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο πλανήτης Γη. Αυτός ο πλανήτης ήταν πολύ μολυσμένος και οι άνθρωποι δεν τον λυπόντουσαν καθόλου. Ώσπου μια μέρα έφτασαν τα γενέθλια ενός μικρού παιδιού.

Εκείνη την ημέρα οι γονείς του, του εξήγησαν πως άρχισε να μεγαλώνει και να ωριμάζει. ‘Όμως σε αυτό το παιδί δεν άρεσε καθόλου ο κόσμος των μεγάλων. Δεν του άρεσε που οι μεγάλοι μάλωναν πάνω σε θέματα που αφορούσαν τον πλανήτη και την φύση. Δεν του άρεσε που ο καθένας εκμεταλλευόταν τους φυσικούς πόρους για το προσωπικό του συμφέρον.

Έτσι γεμάτος περισυλλογή, κατέβασε το κεφάλι και πήρε τον δρόμο προς το δωμάτιό του. Οι γονείς του ανησύχησαν και πήγαν από πίσω του, όμως αυτός τους ζήτησε να μείνει λίγη ώρα μόνος του για να σκεφτεί πως θα αντιμετωπίσει την κατάσταση.

Μετά από πολύωρη σκέψη του ήρθε ξαφνικά μια ιδέα. Αφού οι μεγάλοι δεν έκαναν τίποτα και μάλωναν για να λύσουν τα προβλήματα που βασάνιζαν τη γη, θα έπαιρναν την κατάσταση στα χέρια τους τα παιδιά.

Ποιος θα ήθελε να βοηθήσει τον πλανήτη περισσότερο απ’ τους μελλοντικούς πολίτες του;

Τα πολυάριθμα, γεμάτα ενέργεια και καλή θέληση, τα παιδιά, φαίνεται πως είναι μια μοναδική ευκαιρία.

Βγήκε απ’ το δωμάτιό του γεμάτος χαρά, μ’ ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του. Πήγε στους γονείς του και τους παρουσίασε την ιδέα του. Εκείνοι χάρηκαν προς στιγμήν, όμως άρχισαν να του εξηγούν πως αυτό είναι αδύνατο να κάνει την διαφορά και να σώσει τον πλανήτη μόνος του.

Ο μικρός όμως το είχε πάρει απόφαση και δήλωσε στους γονείς του πως ακόμη κι αν δεν μπορέσει να σώσει τον πλανήτη, θα έχει βάλει τα δυνατά του να βοηθήσει την πόλη του.

Την επόμενη μέρα ξύπνησε πρωί-πρωί και μαζί με τους φίλους του πήγαν στο πιο κοντινό παρκάκι να το καθαρίσουν από τα πεταμένα σκουπίδια. Μέχρι να έρθει το μεσημέρι μαζεύτηκαν πολλά παιδιά και ακολούθησαν το παράδειγμά τους.

Καθάρισαν τα πάρκα, τα πεζοδρόμια, τους δρόμους μέχρι που κατάφεραν στο τέλος της ημέρας να έχει καθαριστεί όλη η πόλη και μπόρεσαν να πείσουν το δήμαρχο να βάλει κάδους ανακύκλωσης.

Έτυχε εκείνη την ημέρα να βρίσκεται στην πόλη ένας μεγάλος δημοσιογράφος. Έκπληκτος από την καθαριότητα της πόλης, ο δημοσιογράφος έκανε ένα μεγάλο ρεπορτάζ που σε λίγο καιρό όλοι οι άνθρωποι της χώρας το γνώριζαν. Μέσα σε λίγες μέρες μαθεύτηκε σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο μικρός αυτός φίλος μας ταξίδεψε παντού οργανώνοντας ομάδες και έτσι κατάφερε να ξεσηκώσει όλα τα παιδιά, ακόμα και τους μεγάλους να αρχίσουν να ανακυκλώνουν και να προσέχουν το περιβάλλον.