Το παρακάτω παραμύθι συμμετείχε στον διαγωνισμό συγγραφής παραμυθιού που συνδιοργανώσαμε «Οι Παραμυθάδες» και η Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας «Βασίλης Βασιλικός» με την υποστήριξη του Δήμου Καβάλας.
Γράφτηκε και εικονογραφήθηκε από τον μαθητή δημοτικού, Στάθη Κέλογλου!
(Για να δείτε την μετάδοση των αποτελεσμάτων πατήστε εδώ)
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παραμυθιού ή και μέρος αυτού και η όποια χρήση ή εκμετάλευσή του χωρίς την έγκριση του/των δημιουργού/ών.
«Μαζί μπορούμε…»
Ένα βροχερό βράδυ η Ελευθερία με τον αδερφό της, Μάρκο, κοιτούσαν από το ξύλινο παράθυρο του δωματίου τους που ήταν έτοιμο να σπάσει από την κακοκαιρία. Δεν μπορούσαν να κλείσουν μάτι, βαριόντουσαν πολύ…Ένα-δυο λεπτά μετά είδαν τρία παιδιά κουκουλωμένα από πάνω ως κάτω. Αν κατάλαβαν καλά ήταν οι φίλοι τους. Τα παιδιά από περιέργεια ντύθηκαν ζεστά, και αθόρυβα για να μην ξυπνήσουν τους γονείς τους βγήκαν από το σπίτι.
Μόλις άνοιξαν την εξώπορτα κόντεψε να τους σηκώσει ο αέρας, αλλά πιάστηκαν από τον κορμό ενός δέντρου. Συνέχισαν να προχωράνε κόντρα στον άνεμο, λίγα δευτερόλεπτα μετά, η Ελευθερία και ο Μάρκος έφτασαν στην άλλη πλευρά του δρόμου. Τα δύο αδέλφια μπήκαν διστακτικά στο εγκαταλειμμένο σπίτι που μπήκαν πριν λίγο οι φίλοι τους. Άρχισαν να προχωράνε αργά-αργά μέσα στο βαθύ σκοτάδι.
Προχωρούσαν όλο και περισσότερο μέχρι που συνάντησαν τους φίλους τους, Χριστίνα, Απόστολο, Αχιλλέα και Δέσποινα. Τους ρώτησαν γιατί ήρθαν εδώ και η Χριστίνα τους απάντησε ότι ο μύθος λέει πως μέσα σε αυτό το σπίτι υπάρχει ένας θησαυρός που έκρυψαν οι κάτοικοι του σπιτιού. Η Ελευθερία και ο Μάρκος ενθουσιασμένοι με την ιστορία αυτή, άρχισαν να ψάχνουν το θησαυρό μαζί με τους άλλους.
Κάποια στιγμή η Ελευθερία βρήκε ένα μπαούλο, μέσα σε ένα ντουλάπι, που το φώτιζε μια λάμπα, έξω από ένα ξεχαρβαλωμένο παράθυρο. Φώναξε τους υπόλοιπους και φύσηξε τη σκόνη που είχε πάνω το μπαούλο. Αφού μαζεύτηκαν όλοι, άνοιξε το μπαούλο και βγήκαν από μέσα φαντάσματα και τέρατα. Τα παιδιά πανικοβλημένα έτρεχαν για να βγουν από το ερειπωμένο σπίτι. Ένα μωβ γιγάντιο τέρας, με δεκαέξι πόδια άρπαξε τον Αχιλλέα.
Οι άλλοι μπήκαν λαχανιασμένοι στο σπίτι του Μάρκου και της Ελευθερίας. Οι γονείς τους ξύπνησαν από τον θόρυβο και κατέβηκαν κάτω. Όταν έμαθαν τι είχε συμβεί τηλεφώνησαν στους γονείς των άλλων παιδιών για να γνωρίζουν ότι είναι ασφαλείς. Όμως στους γονείς του Αχιλλέα είπαν δυστυχώς το αντίθετο.
Έξω, τα τέρατα, ήταν έτοιμα να καταστρέψουν τη γη. Είχαν χαλάσει ήδη πάνω από δύο χιλιάδες κατοικίες! Με τις μαγικές δυνάμεις τους έκαψαν εκατόν είκοσι δάση.
Ξαφνικά ένα τέρας έσπασε το σπίτι της Ελευθερίας και του Μάρκου. Βγήκαν όλοι έξω και άρχισαν να φωνάζουν. Ταυτόχρονα τα τέρατα πολλαπλασιάζονταν με αποτέλεσμα τα παιδιά να καταλάβουν ότι ο φόβος των ανθρώπων τους έδινε δύναμη. Ο Μάρκος, η Ελευθερία, ο Απόστολος και η Χριστίνα είπαν το σχέδιό τους στα υπόλοιπα παιδιά της πόλης. Έτσι όλα τα παιδιά πιάσαν τα χέρια τους και στάθηκαν μπροστά στα δισεκατομμύρια τέρατα για να τους δείξουν ότι δεν φοβούνται. Τότε τα τέρατα άρχισαν να λιγοστεύουν μέχρι που εξαφανίστηκαν όλα. Έπειτα τα σπίτια και τα δάση ξανά φτιάχτηκαν και οι γονείς του Αχιλλέα έτρεξαν να τον αγκαλιάσουν.
Στο τέλος αποφάσισαν να κάνουν κάθε χρόνο μία γιορτή με θέμα: προστασία του πλανήτη, για να θυμούνται πάντα ότι κάποτε τα παιδιά έσωσαν τη γη.
Ο συγγραφέας
Ο Ευστάθιος Κέλογλου είναι μαθητής στην Ε’ τάξη του Δημοτικού Σχολείου Αμυγδαλεώνα.
Ζει στον Αμυγδαλεώνα και του αρέσει πολύ να ασχολείται με τον προσκοπισμό αλλά και τους ποντιακούς χορούς.
Οι παραμυθάδες 