Μεγάλη Παρασκευή: «Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα…»

Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα…

Το γλυκύ Έαρ των ανθρώπων φθάνει στην κορύφωση των Παθών! Το απόλυτο πένθος για τους πιστούς.

Κι όμως, οι καρδιές πορεύονται συνάμα σε μονοπάτι αναστάσιμο! Αρχίζει η ανάταση της ψυχής! Γυναίκες από τις πρώτες πρωινές ώρες της Μεγάλης Παρασκευής πλημμυρίζουν τις εκκλησιές.

Καλάθια γεμάτα λουλούδια στις αγκαλιές των μικρών κοριτσιών. Τα απαλά χεράκια ετοιμάζουν τις γιρλάντες. Οι γυναίκες γύρω από τον επιτάφιο σχεδιάζουν τον στολισμό. Οι μεγαλύτερες σε ηλικία θυμιάζουν τον Εσταυρωμένο, αφήνουν στα πόδια Του αναμμένα κεριά, δένουν μαντίλια στην βάση του Σταυρού για να τα πάρουν μαζί τους φυλαχτό και κάποια απ΄όλες αρχίζει το μοιρολόι.

Κι εκεί, για λίγο σταματούν οι ετοιμασίες. Οι γυναίκες γίνονται μόνο μάνες και στέκονται πλάι στην Παναγιά και τον θρήνο της. Τα μάτια βουρκώνουν, τα στήθη φουσκώνουν από θλίψη… Κι όταν καταλαγιάσουν τα αισθήματα αρχίζουν τα εγκώμια. Χέρια επιδέξια, με γνώση από χρόνια, μεταμορφώνουν το απλό ξύλο σε ανθισμένο τάφο να υποδεχθεί το Σώμα Του. Το πρωί, στις 11.00, φτάνει η ώρα της Αποκαθήλωσης. Ο ιερέας γίνεται ο ευσχήμων Ιωσήφ, τυλίγει το Άγιο Σώμα σε καθαρό σεντόνι. Η ατμόσφαιρα γεμάτη κατάνυξη. Δεν ακούγεται σχεδόν κανένας ήχος παρά μόνο το θρόισμα από τα άμφια του ιερέα-Ιωσήφ που εναποθέτει τον αποκαθηλωμένο Χριστό στην Αγία Τράπεζα. Από την ώρα εκείνη οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα.

Πολλοί συνηθίζουν να προσκυνούν σε τρεις διαφορετικές εκκλησιές, θεωρώντας το ευλογία. Περνούν γονατιστά και σταυρωτά κάτω από τον Επιτάφιο σαν ένδειξη υποταγής και ομολογίας.

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι μέρα που στα νεκροταφεία γίνεται ένα ιδιαίτερο προσκύνημα. Όσοι έχουν πρόσωπα που «έφυγαν», βρίσκονται δίπλα στους νεκρούς τους, στολίζοντας το σημείο που η ζωή συναντάει τον θάνατο και, άλλοι γνωρίζοντας άλλοι ελπίζοντας, άπτονται της μελλούσης Ανάστασης.

Η περιφορά του Επιταφίου εκεί γίνεται με κάθε επισημότητα, μιας και παρευρίσκονται όλοι οι άρχοντες του τόπου. Εσπερινός το απόγευμα και κορίτσια, ντυμένα στα μαύρα, ψέλνουν τους ομορφότερους ίσως ύμνους της εκκλησίας, τα εγκώμια. Κι όταν βραδιάσει, αρχίζει η περιφορά του Επιταφίου στους δρόμους και στις γειτονιές της κάθε ενορίας. Αέρας φορτωμένος με μυρωδιές από βιολέτες. Οι πιστοί κρατώντας αναμμένα κεριά γίνονται φωτεινό ποτάμι. Όσοι δεν μπορούν να βρίσκονται στην εκκλησία περιμένουν στα μπαλκόνια και στις εξώπορτες με αναμμένα καντήλια και θυμιατά να τιμήσουν το πέρασμα του αγαπημένου Νεκρού. Κι όταν η πορεία επιστρέψει στον ναό, άντρες κρατούν στη είσοδο υψωμένο τον Επιτάφιο για να περάσει όλο το εκκλησίασμα και να γίνει η απόλυση.

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι ίσως η κορυφαία μέρα της Χριστιανοσύνης!