«Το γενναίο άλογο»

Το ακόλουθο παραμύθι δημιουργήθηκε από παιδιά του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Αλεξάνδρειας και του συλλόγου «Τα παιδιά της Άνοιξης». Την Τρίτη 26 Φεβρουαρίου κατά την διάρκεια της εκδήλωσής μας εκεί, πήραμε τα παραμυθοζάρια μας και αρχίσαμε να παίζουμε. Ορίστε και το πρώτο αποτέλεσμα…

Μία φορά και έναν καιρό ήταν ένα μαύρο άλογο, με άσπρες βούλες και μία μεγάλη καφέ ουρά. Επάνω στην πλάτη του είχε φορτωμένη μία γυάλα. Μέσα ήταν ξαπλωμένο ένα όμορφο ψάρι. Όμως το νερό μέσα στη γυάλα είχε φτάσει στον πάτο. Και το ψάρι κινδύνευε. Έτρεχε το άλογο με δύναμη μέσα στο δάσος. Ήθελε να φτάσει στο κάστρο που γύρω του κυλούσε ένα ποτάμι και να ρίξει μέσα το ψάρι για να σωθεί.

Σε αυτό το κάστρο ζούσε ένας κακός βασιλιάς που μισούσε τα ζώα. Φυσικά μισούσε και τα ψάρια. Δεν ήθελε να βλέπει τίποτε μέσα στο νερό του ποταμού. Το άλογο πλησίασε σιγά-σιγά, για να μην το αντιληφθεί κανένας και, γέρνοντας την πλάτη του, έριξε το ψάρι μέσα στο ποτάμι. Για κακή του τύχη όμως, ένας υπηρέτης του βασιλιά, το είδε μέσα από το παράθυρο της αποθήκης. Έτρεξε κατευθείαν και το είπε στον αφέντη του. Εκείνος θύμωσε και έδωσε διαταγή να ψαρέψουν γρήγορα το ψάρι και να το πετάξουν έξω από το νερό.

Το άλογο, μόλις είδε τους ψαράδες να πλησιάζουν, κατάλαβε τον κίνδυνο. Πήδηξε μέσα στο νερό και άρχισε με τά πίσω πόδια του να κλωτσάει δυνατά. Ήθελε να δημιουργήσει κύματα έτσι ώστε να μπορεί το ψαράκι να δώσει έναν πήδο και να μπει στη γυάλα, που ήταν ακόμη δεμένη επάνω στην πλάτη του αλόγου. Έτσι και έγινε! Το ψαράκι κατάφερε να μπει στη γυάλα λίγο πριν το πιάσουν οι ψαράδες και το άλογο άρχισε πάλι να καλπάζει.

Ήξερε πως εκεί κοντά υπήρχε μία λίμνη και μία καλή γοργόνα φρόντιζε τα ψαράκια. Τους είχε μάλιστα και όμορφες πέτρες για να χώνονται τη νύχτα από κάτω και να κοιμούνται. Το άλογο έφτασε στην άκρη της λίμνης, έγειρε την πλάτη του για ακόμα μία φορά και το ψαράκι γλίστρησε μέσα στα καθαρά, γαλάζια νερά της. Ένα δελφίνι ήρθε τότε κοντά τους. Αγκάλιασε το ψαράκι και υποσχέθηκε στο άλογο ότι από τώρα και μπρος θα το φροντίζει για πάντα! Από τότε πολλές φορές το άλογο πηγαίνει και ξαπλώνει στην όχθη της λίμνης. Έρχονται κοντά του το δελφίνι και το ψαράκι, λένε τα νέα τους και έχουν γίνει οι καλύτεροι φίλοι.