Ναναρίσματα

Μετά το πρώτο μέρος, συνεχίζουμε σήμερα με άλλα δύο ναναρίσματα, ένα από το χωριό Δωμάτια Παγγαίου και ένα από τη Λέσβο.

Τα τραγουδάκια αυτά (όπως και τα προηγούμενα), μεταξύ άλλων, παρουσιάζουν και τα αναμενόμενα κοινά χαρακτηριστικά:

1. της αναφοράς στο ίδιο το μωρό, ώστε να είναι πιο άμεση η σύνδεση του ναναρίσματος με το αντικείμενό του,
2. της αναφοράς σε στοιχεία της φύσης (βουνά, δάση, πουλιά) και του τόπου όπου ζει η οικογένεια, συμπεριλαμβανομένου του σπιτιού της, και
3. της επανάληψης φράσεων και λέξεων, ώστε να είναι και πιο εύκολη η πρόσληψη και η εκμάθησή τους (στο μέλλον) από το μωρό.

Στα κείμενα έχει κρατηθεί η ορθογραφία της εποχής, εκτός από τον τονισμό των λέξεων (μονοτονικό αντί πολυτονικού).

Από το Παγγαίο, του μαθητή Ι Μηλόπουλου

Κοιμάτ’ ο ήλιος στα βουνά κι’ η πέρδικα στα δάση
κοιμάται το πουλάκι μου τον ύπνο να χορτάση.
Κοιμήσου, που να σε χαρώ και να σε δω μεγάλο
και να σε δω της παντρειάς κι’ ακόμη πιο μεγάλο.
Κοιμάται το πουλάκι μου στην αργυρή την κούνια
και πάνω στο κεφάλι του πετούνε αγγελούδια.
Κοιμάται το παιδάκι μου στα άσπρα τα σεντόνια
και τραγουδούν ολόγυρα γλυκά τα χελιδόνια.
Άγγελοι νανουρίζουνε το γυιο τον κανακάρη
που ο Θεός τον έταξε να γίνη παλληκάρι
Έλα ύπνε, έλα για, έλα Χριστέ και Παναγιά.

Όπως αναφέρεται, «προέρχεται από γυναίκα 40 ετών από το χωριό Δωμάτια Παγγαίου».

Από τη Λέσβο, του μαθητή Καρλιώτη

Κοιμάται ο ήλιος στα βουνά
κοιμάται στα λαγκάδια
κοιμάται το παιδάκι μου
μέσ’ τα μαργαριτάρια.

Κοιμάτ’ ο ήλιος στα βουνά
κοιμάται και στα χιόνια
κοιμάται το παιδάκι μου
στα κάτασπρα σεντόνια.

Κοιμάτ’ ο ήλιος στα βουνά
κοιμάται και στα δάση
κοιμάται το παιδάκι μου
τον ύπνο να χορτάση.

«Προέρχεται από γυναίκα 60 ετών καταγομένη από το Πλωμάρι Μυτιλήνης»