Πριν πολλά πολλά χρόνια στην αρχαία Ελλάδα γίνονταν πολύ συχνά μεγάλες γιορτές με αγωνίσματα για να τιμήσουν κάποιον θεό, όπου όλος ο κόσμος, συνήθως πλούσιοι και με αξιώματα άνδρες, μαζεύονταν στα στάδια για να τις παρακολουθήσει. Σε μία από αυτές τις γιορτές λοιπόν μπορούσαν να πάνε όλοι. Άνδρες, πλούσιοι και φτωχοί, αφέντες και δούλοι ακόμα και γυναίκες που ήταν λίγο ασυνήθιστο να παρευρίσκονται σε γιορτές και σε οποιαδήποτε άλλη κοινωνική εκδήλωση. Ο μοναδικός όρος για να μπορέσει μια γυναίκα να μπει στο στάδιο ήταν να είναι ντυμένη με ωραία ρούχα και να φοράει πολλά κοσμήματα και στολίδια.
Η Φαιναρέτη λοιπόν, που ήταν μια κοπέλα φτωχή αλλά με μια ξεχωριστή ομορφιά, πήγε γεμάτη χαρά και ανυπομονησία να μπει στο στάδιο μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο. Είχε φορέσει το πιο όμορφο φόρεμά της και ένα ακριβό δαχτυλίδι που της είχε δώσει η γιαγιά της λίγο πριν πεθάνει. Όταν όμως πήγε να περάσει την πύλη, ο φρουρός την σταμάτησε. «Κοπέλα μου» της είπε, «δεν είστε αρκετά στολισμένη για την γιορτή, λυπάμαι αλλά δεν μπορείτε να περάσετε»
Η κοπέλα τότε επέστρεψε πίσω και πήγε σε μια γειτόνισσά και της ζήτησε μια χάρη. Να της δανείσει τα κοσμήματά της για να μπορέσει να μπει στο στάδιο και να παρακολουθήσει την γιορτή. Τα έβαλε όλα μα και η γειτόνισσα ήταν φτωχή και τα κοσμήματα φθηνά κι έτσι όταν επιχείρησε για δεύτερη φορά να μπει στο στάδιο ο φρουρός την σταμάτησε και πάλι. «Κοπέλα μου, δεν είστε αρκετά στολισμένη για τους αγώνες. Λυπάμαι αλλά δεν μπορείτε να περάσετε».
Η Φαιναρέτη απογοητευμένη γύρισε στο σπίτι της και τότε της ήρθε μια ιδέα. Την τρίτη φορά θα έπαιρνε μαζί της τα παιδιά της. Με αποφασιστικότητα λοιπόν και έχοντας τα παιδιά της αγκαλιά πήγε να περάσει την πύλη για να μπει στο στάδιο. Και όταν ο ίδιος φρουρός έκανε να την σταματήσει γύρισε και του είπε: «Μα δεν βλέπεις άνθρωπέ μου πως φορώ τους πιο ακριβούς θησαυρούς και τα πιο πολύτιμα στολίδια όλου του κόσμου;»
Ο φρουρός έμεινε άναυδος, δεν ήξερε τι να απαντήσει. Και έτσι η Φαιναρέτη κατάφερε να περάσει την πύλη του σταδίου και να παρακολουθήσει την γιορτή μαζί με όλους τους άλλους.
Οι παραμυθάδες 