Παραδοσιακό παραμύθι από την Ιαπωνία –
Απόδοση: Χρήστος Τσίρκας.
Πριν χρόνια, ούτε κι εγώ θυμάμαι πόσα ακριβώς, κοντά σε μια παράλια ακτή, υπήρχε ένα μικρό χωριουδάκι. Σε αυτό ζούσε ένας σχετικά νέος άνθρωπος που όμως ήταν τρομερά τεμπέλης. Δεν έκανε τίποτα όλη την μέρα. Έτρωγε από τα έτοιμα που του είχαν αφήσει κληρονομιά οι δικοί του. Αλλά κι αυτά θα τελείωναν κάποια στιγμή. Έτσι, όλη την μέρα, σκεφτότανε τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει ώστε να βγάζει χρήματα, χωρίς όμως να κουράζεται.
Μια μέρα, εκεί που καθότανε στην πλατεία του χωριού του, άκουσε κάποιους να λένε πως υπάρχει ένα νησί του οποίου οι κάτοικοι είναι μονόφθαλμοι.
Αυτή είναι η ευκαιρία που έψαχνα…
…σκέφτηκε αμέσως ο τεμπέλης φίλος μας…
Θα πάω εκεί και θα πιάσω έναν από τους μονόφθαλμους ανθρώπους. Θα τον φέρω εδώ και θα τον γυρίζω σε πανηγύρια και αγορές σε όλη την χώρα. Είναι ένα μοναδικό θέαμα που σίγουρα όλοι θα πληρώνουν για να το δούνε. Αυτό θα με κάνει πάμπλουτο για όλη μου τη ζωή.
Η ιδέα αυτή είχε καρφωθεί για τα καλά στο μυαλό του και την επεξεργάζονταν συνέχεια. Ώσπου μια μέρα το πήρε απόφαση. Πούλησε όλα του τα υπάρχοντα και ναύλωσε καράβι και πλήρωμα. Πήρε και προμήθειες γιατί το νησί ήταν αρκετά μακριά. Σε όλο το ταξίδι έκανε όνειρα για τη στιγμή που θα καταφέρει να γίνει ένας από τους πιο πλούσιους άντρες της χώρας ή και του κόσμου.
Μετά από αρκετές μέρες ταξιδιού, έφτασαν τελικά στο περιβόητο νησί. Ο τεμπέλης, κατέβηκε μόνος του και κατευθύνθηκε προς το χωριό. Ξαφνικά, σε ένα χωράφι, αντίκρισε τρεις από αυτούς να οργώνουνε. Ήταν ακριβώς σαν όλους τους ανθρώπους με την διαφορά ότι αντί για δυο μάτια, αυτοί είχαν μόνο ένα στο κέντρο του μετώπου τους.
Έτριψε με ευχαρίστηση τα χέρια του ενώ σκεφτότανε με ποιο τρόπο θα παραπλανήσει έναν από αυτούς να τον ακολουθήσει στο καράβι. Την ίδια στιγμή, τον αντίκρισαν κι αυτοί έκπληκτοι. Ήταν η πρώτη φορά γι’ αυτούς που έβλεπαν έναν άνθρωπο που να έχει δυο μάτια.
Πω-πω…κοίτα αυτόν τον άνθρωπο…έχει δυο μάτια!
Είπε ο ένας μονόφθαλμος στους άλλους δυο και συνέχισε…
Να η ευκαρία να γλιτώσουμε απ’ όλη την κουραστική δουλειά του χωραφιού. Πάμε να τον πιάσουμε και θα τον γυρνάμε σε όλο το νησί. Ο κόσμος θα μας πληρώνει αρκετά καλά για ένα τόσο περίεργο θέαμα και σύντομα θα γίνουμε πλούσιοι.
Χωρίς δεύτερη σκέψη, οι τρεις μονόφθαλμοι, άρπαξαν τον τεμπέλη φίλο μας και άρχισαν να τον γυρίζουν στις αγορές και τα πανηγύρια δείχνοντας τον σαν θέαμα και βγάζοντας αρκετά χρήματα.
Όσο για εσάς, αν έχετε κάποια παρόμοια ιδέα, καλό θα ήταν να την ξεχάσετε και να στραφείτε αλλού για την μεγάλη τύχη.
Οι παραμυθάδες 