Πέμπτη μέρα.
Αφού πήραμε το πρωινό μας ξεκινήσαμε για την Λϋέγη μέσα σε ένα τοπίο ελαφρώς χιονισμένο.
Γύρω στις δέκα βρισκόμασταν στο Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας της Λϋεγης. Όπως και στα υπόλοιπα σχολεία της περιφέρειας του Βελγίου, η συντήρηση και βελτίωση των χώρων γίνεται με έξοδα και προσωπική προσφορά των ομογενών και των συλλόγων. Στην αίθουσα του γυμναστηρίου παρουσιάσαμε την παράστασή μας, ενώ στη συνέχεια χωριστήκαμε σε δυο ομάδες. Τα παιδιά του γυμνασίου και λυκείου απασχολήθηκαν με θεατρικό παιχνίδι και ασκήσεις από την Ιάσμη, ενώ τα μικρότερα ξεκίνησαν με εργαστήρι φωνητικής από τη Χρυσούλα και στη συνέχεια δραματοποίηση παραμυθιού με την καθοδήγηση όλων μας. Με το πέρας της εκδήλωσης, στο μπουφέ που ακολούθησε, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τους δασκάλους, αλλά και τους γονείς, να μοιραστούμε μαζί τους τις ανησυχίες για την ανάγκη ύπαρξης τέτοιων εκδηλώσεων και δράσεων, που αφ’ ενός ενισχύουν τη σχέση με την ελληνική γλώσσα, αφ’ ετέρου όμως διατηρούν και τη σχέση με συλλόγους και ανθρώπους από την Ελλάδα.
Στη λίγη ώρα που είχαμε στη διάθεσή μας περπατήσαμε στους δρόμους της Λϋεγης. Η επιστροφή στο Μαασμέχελεν ήταν επιτακτική αφού στις 17:00 θα έπρεπε να βρισκόμασταν στο χώρο του συλλόγου. Με μικρή ξεκούραση στο ξενοδοχείο ακολουθήσαμε πιστά το πρόγραμμά μας.
Η αφίσα της εκδήλωσης στο πολιτιστικό κέντρο του Μαασμέχελεν
Κατά τις 18:00 άρχισαν να καταφθάνουν οι πρώτοι ομογενείς. Τα πάντα ήταν έτοιμα και στην εντέλεια. Τελικά η προσέλευση του κόσμου ξεπέρασε κάθε προηγούμενο -όπως πληροφορηθήκαμε μετά. Είχαν εξαντληθεί τα εισιτήρια, ενώ η ζήτηση συνεχίζονταν. Περισσότεροι από 150 ενήλικες και περίπου 40 παιδιά παραβρέθηκαν στην εκδήλωση.
Χαιρετισμό απηύθυνε ο δήμαρχος του Μαασμέχελεν, στον οποίο και χαρίσαμε συμβολικό δώρο εκ μέρους του δήμου Καβάλας και του δημάρχου. Παρόμοια συμβολικά δώρα προσφέραμε και στον πολιτιστικό σύλλογο της Λϋεγης, ενώ προορίζουμε και για την Αμβέρσα και τις Βρυξέλλες.
Η παράστασή μας ξεκίνησε με αναφορά στον Αίσωπο, καθώς και σε δυο μύθους του μεταφρασμένους στα φλαμανδικά από την Αντιγόνη Συμεωνίδου και τη Φανή Καπενακάκη, μιας και υπήρχαν και αρκετοί βέλγοι. Αξιοσημείωτο είναι ότι στη δραματοποίηση που ακολούθησε με το πέρας της παράστασης συμμετείχαν και παιδιά που δε γνώριζαν ελληνικά, αλλά παίζανε στη γλώσσα τους.
Αμέσως μετά ακολούθησε ελληνικό γλέντι με το συγκρότημα Ύψιλον που σήκωσε τους καλεσμένους από τις θέσεις τους και τους ανέβασε στην πίστα για χορό.
Όμορφη ελληνική νότα και πινελιά έδωσε με τη δική του παρουσία και το παραδοσιακό χορευτικό συγκρότημα του συλλόγου «Οι Καρυάτιδες», που απέσπασαν και το περισσότερο χειροκρότημα. Οι Παραμυθάδες αποχωρήσαμε λίγο μετά τις δυο τα ξημερώματα με συγκίνηση και δάκρυα χαράς για την ιδιαίτερη βραδιά που ζήσαμε και οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και μπράβο στους Δήμητρα Μπουρουτζόγλου, Γιάννη Καπενακάκη, Τεο Παραδείση και όλους τους υπόλοιπους που δώσανε την ψυχή τους για το καλύτερο αποτέλεσμα.
Οι παραμυθάδες 