Παίζεται από μια ομάδα παιδιών. Ένα παιδί είναι η μάνα. Αυτή δίνει το σύνθημα και τα παιδιά τρέχουν μέσα στο χώρο του παιχνιδιού. Καθώς τρέχουν η μάνα ξαφνικά δίνει ξανά ένα σύνθημα και το κάθε παιδί πρέπει να μείνει ακίνητο σε όποια θέση το βρει το σύνθημα. Το αστείο που διασκεδάζει τα παιδιά είναι οι στάσεις που παίρνουν καθώς ακινητοποιούνται απότομα, σαν να είναι φωτογραφικό στιγμιότυπο, γίνονται μάλιστα ακόμη πιο διασκεδαστικές όταν τα παιδιά τις δημιουργούν κουνώντας χέρια και πόδια στο τρέξιμο με τρόπο αλλόκοτο.
Η μάνα κάνοντας διάφορους μορφασμούς προσπαθεί να κάνει κάποιο παιδί να γελάσει. Το παιδί που γελάει παύει να είναι ακίνητο, όπως προϋποθέτει το παιχνίδι και έτσι χάνει.
Στην αρχαία Ελλάδα το παιχνίδι λεγόταν ακινητίνδα.
πηγή: Από το βιβλίο του Νίκου Πασχαλούδη «ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΠΑΙΖΑΜΕ, τα παραδοσιακά παιχνίδια της Τερπνής» (Αθήνα 2001)
Τώρα που ψάχνω να βρω τα παιχνίδια, θυμάμαι το πόσο ωραία περνούσαμε στην γειτονιά παίζοντάς τα…και ρίχνω την πρόταση…μήπως να αρχίσουμε να τα βιώνουμε ξανά…μια χαρά διασκέδαση την βρίσκω και πολύ φτηνή μάλιστα…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κερδίζει δηλαδή όποιο παιδί δε γελάσει/κινηθεί (άρα και περισσότερα από ένα) ή η «μάνα» αν τα καταφέρει να γελάσουν/κινηθούν όλα;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όχι βρε Απόστολε…κερδίζει όποιο καταφέρει να μείνει μόνο του στο τέλος χωρίς να έχει γελάσει, κινηθεί, κλπ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παράθεμα: Παραμύθια και παιχνίδια στην Μουσθένη! | Οι παραμυθάδες