(Ακούστε το παραμύθι στο τέλος της σελίδας)
Πριν από πολλά πολλά χρόνια, ο Ήλιος και το Νερό ήταν καλοί φίλοι και κατοικούσαν στη γη. Ο Ήλιος περνούσε πολύ συχνά από το σπίτι του Νερού, αλλά το Νερό ποτέ δεν επισκεπτόταν τον Ήλιο. Μια μέρα, λέει ο Ήλιος στο Νερό:
– Καλέ μου φίλε, έχω ένα παράπονο. Γιατί ποτέ δεν περνάς από το σπίτι μου να μου πεις μια καλημέρα;
– Α, φίλε μου, το σπίτι σου είναι πολύ μικρό. Αν έρθω να σε επισκεφτώ με τη συνοδεία μου, εσύ πρέπει να βγεις απ’ το παράθυρο, για να χωρέσουμε. Αν θέλεις να σε επισκεφθώ, πρέπει να χτίσεις ένα λαμπρό παλάτι. Σε προειδοποιώ όμως, να είναι πελώριο, γιατί η συνοδεία μου είναι πραγματικά πολύ μεγάλη.
…του απάντησε το Νερό.
Ο Ήλιος υποσχέθηκε να χτίσει ένα πελώριο παλάτι, κι αμέσως γύρισε σπίτι του στη γυναίκα του τη Σελήνη.
– Πρέπει να χτίσουμε ένα τεράστιο παλάτι για τον φίλο μας το Νερό. Δεν μπορούμε να τον δεχτούμε εδώ μέσα. Εμπρός, ας αρχίσουμε το χτίσιμο.
…είπε ο Ήλιος στη Σελήνη.
Πέρασε καιρός ώσπου να τελειώσουν κι όταν πια είχε μπει και το τελευταίο κεραμίδι, όταν είχε φυτευτεί και το τελευταίο λουλούδι, ο Ήλιος κάλεσε και πάλι το Νερό να έρθει να τον επισκεφτεί. Οταν έφτασε στην πόρτα, το Νερό φώναξε στον Ήλιο:
– Ήλιε φίλε μου, είσαι σίγουρος ότι μπορώ να μπω;
…κι εκείνος απάντησε:
– Μα ναι, φίλε μου! Έχτισα για σένα ένα πελώριο παλάτι. Πέρασε μέσα!
Και τότε το Νερό άρχισε να ρέει μέσα στο παλάτι, και το συνόδευαν τα ψάρια κι όλα τα πλάσματα της θάλασσας, των ποταμών και των λιμνών. Ανέβαινε το Νερό κι έφτασε τον Ήλιο ως το γόνατο. Τότε, τον ξαναρώτησε:
– Ήλιε φίλε μου, είσαι σίγουρος ότι μπορώ να μπω;
– Ναι, φίλε μου.
…απάντησε ξανά ο Ηλιος και το Νερό συνέχισε να ρέει μέσα στο παλάτι.
Όταν πια είχε φτάσει τον Ήλιο ως τον ώμο, το Νερό ξαναρώτησε:
– Ήλιε φίλε μου, χωράει κι άλλους δικούς μου το παλάτι σου;
Ο Ήλιος και η Σελήνη, μη θέλοντας να δυσαρεστήσουν τον καλεσμένο τους, απάντησαν και πάλι «Ναι». Και τότε το Νερό πλημμύρισε το παλάτι, αναγκάζοντας τον Ήλιο και τη Σελήνη να σκαρφαλώσουν στη στέγη για να μην πνιγούν.
Για τελευταία φορά, ρώτησε το Νερό:
– Ήλιε φίλε μου, μήπως πρέπει να σταματήσουν να έρχονται οι δικοί μου;
Όμως ο Ήλιος και η Σελήνη δεν μπορούσαν πια να απαντήσουν. Το Νερό είχε πλημμυρίσει τα πάντα και το ζευγάρι είχε εγκαταλείψει τη στέγη και είχε γαντζωθεί από ένα σύννεφο για να γλιτώσει. Κι έτσι ποτέ ξανά δεν κατέβηκαν στη Γη ο Ήλιος και η Σελήνη και μέχρι σήμερα ζουν ευτυχισμένοι -και στεγνοί- ψηλά στον ουρανό.
Το παραμύθι «Γιατί ο ήλιος και η σελήνη ζούνε στον ουρανό» είναι από την Νηγηρία
Ακούστε το παραμύθι…
Το παραμύθι «Γιατί ο ήλιος κι η σελήνη ζουν στον ουρανό» αφηγούνται η Άννα Γιουρούκη και ο Συμεών Σισμανίδης. Η Άννα Γιουρούκη είναι κοινωνική λειτουργός ενώ ο Συμεών Σισμανίδης γυμναστής ειδικής αγωγής. Ανταποκρίθηκαν στην πρόταση-πρόσκληση της Ομάδας μας προς όσους ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στην δράση της ηχητικής ψηφιοποίησης των παραμυθιών. Έτσι, τον Μάρτιο του 2018, ηχογράφησαν μόνοι τους το παραμύθι και τους ευχαριστούμε για την συμμετοχή τους.
Οι παραμυθάδες 